UWV

Stel: je wilt graag een (nieuwe) baan, maar ziet er tegenop om jezelf te 'verkopen' in een sollicitatiegesprek. Of het schrijven van een brief en cv vormt voor jou een hoge drempel. Dan ben je niet de enige! Gelukkig zijn er volgens UWV-er Marcel Keizer steeds meer mogelijkheden om werk te vinden zonder een traditioneel sollicitatieproces te doorlopen. 'Door het grote tekort aan personeel is de arbeidsmarkt veranderd in het voordeel van de werkzoekende. Een werkgever moet tegenwoordig jóu overtuigen om bij hem/haar te komen werken, en het jou makkelijk maken. Deze mindset mag nog wat meer doordringen bij werkzoekenden.' 'Wat kun je dan doen als werkzoekende? Bezoek bijvoorbeeld banenmarkten of open dagen van bedrijven. Dan kun jij kijken of het bedrijf jou aanspreekt in plaats van andersom'. Lees meer over deze en andere tips van Marcel.

‘Een carrièreswitch is spannend, zeker als 50-plusser. Maar ik dacht: als ik het nu niet probeer, krijg ik spijt.’ Na de zoveelste reorganisatie besloot Nelleke (55) op haar 53e haar hart te volgen. Nu is ze zelfstandig beweegcoach. ‘Mijn leeftijd maakte het juist makkelijker om een ander carrièrepad te kiezen. Ik heb aardig wat meegemaakt in mijn leven. Die levenservaring neem je mee. Ik begon mijn tweede carrière met een rugzak vol tools die ik nu dagelijks inzet.’ ‘Op mijn 21e begon ik mijn loopbaan bij de NS, waar ik achter het loket treinkaartjes verkocht. In de jaren daarna vervulde ik verschillende rollen en belandde ik uiteindelijk in de IT. Hoewel ik een fantastische tijd heb gehad en veel kansen kreeg, wist ik ergens dat het niet mijn ding was. In mijn vrije tijd gaf ik atletiektrainingen. Dat gaf me veel meer energie. Toen ik door een nieuwe reorganisatie wéér een andere functie zou krijgen, was het voor mij duidelijk. Als ik dit werk nog langer bleef doen, zou ik er ziek van worden.’ ‘In overleg met mijn werkgever werd mijn contract beëindigd en kwam ik in contact met UWV. Ik wilde iets doen met mijn atletiekachtergrond: mensen met een beperking, kwetsbare groepen en vrouwen met een migratieachtergrond helpen met bewegen op een manier die bij hen past. Ik schreef een ondernemingsplan en zette mijn eerste stappen als ondernemer met de startperiode van UWV. Mijn adviseur werk, Fatiha, gaf me het vertrouwen dat ik nodig had: iemand die mijn verhaal kende en vertelde dat ik op de goede weg was.’ ‘Al snel kreeg ik van alle kanten aanvragen. Nu coach ik verschillende beweeggroepen. Ik ben blij dat ik dit werk mag doen, het maakt mij een blij en gelukkig mens. Maar mijn werk is meer dan alleen trainingen geven: ik zit vaker achter mijn computer dan ik zou willen. Het scheelt dat ik door mijn werkervaring al allerlei vaardigheden heb ontwikkeld die hierbij helpen, zoals werken met budgetten.’ ‘Of het nu om sport gaat of om werk, vaak laten we ons leiden door wat we niet kunnen. Of door angst voor het onbekende. Maar juist een carrièreswitch op latere leeftijd werkt in je voordeel. Leeftijd brengt ervaring met zich mee. En ik voel me jonger dan ooit!’

‘Blijf altijd kritisch kijken of je nog plezier hebt in je werk. Alleen zo houd je het vol’, vertelt Djindra. ‘Ik werk al bijna 23 jaar voor dezelfde organisatie, maar dat is zeker niet vanuit gemakzucht. Integendeel! Ik heb altijd aangegeven wanneer ik uitdaging miste of mezelf wilde ontwikkelen en daar is gelukkig altijd naar geluisterd.’ ‘Ik ben adviseur business & beleid bij UWV, maar heb verschillende rollen gehad. De eerste keer dat ik iets anders wilde doen was na 7 jaar. Ik beoordeelde of uitkeringsaanvragen volledig waren en zorgde ervoor dat de eerste betaling op tijd bij de cliënt terechtkwam. Heel waardevol werk, maar ik miste wat uitdaging. Toen ik dat aangaf bij mijn manager, regelde die dat ik een hbo-opleiding Human Resource Management kon doen. Zo ben ik doorgegroeid tot HRM adviseur bij UWV.’ 𝗛𝗲𝘁 𝗴𝗿𝗼𝗼𝘁𝘀𝘁𝗲 𝗰𝗮𝗱𝗲𝗮𝘂 𝗮𝗮𝗻 𝗷𝗲𝘇𝗲𝗹𝗳 𝗶𝘀 𝘄𝗲𝗿𝗸𝗴𝗲𝗹𝘂𝗸 ‘En dat is later nog een aantal keer zo gegaan. Als ik uitdaging miste, of mezelf verder wilde ontwikkelen, gaf ik dat aan en kon ik doorgroeien. Inmiddels doe ik nu heel ander werk dan in het begin. In mijn rol als adviseur business & beleid hou ik me bezig met het verbeteren van de facilitaire dienstverlening van onze kantoren: hoe dat nóg slimmer en efficiënter kan. Een leuke functie, maar ik sluit niet uit dat ik nog een keer iets anders ga doen.’ ‘Mijn tip voor alle werkende mensen is dus: blijf kritisch kijken naar wat jij leuk vindt in een baan. Want het grootste cadeau wat je jezelf kan geven is werkgeluk en dat krijg je niet door te blijven hangen in een baan waar je eigenlijk geen plezier meer in hebt.’ #werkenbijuwv #danwerkjevooronsallemaal

‘Op een banenmarkt leg je makkelijk contact; werkgevers staan hier voor allerlei mensen open. Voor mij werkte dat omdat ik nog geen ervaring had in het beroep waarin ik werk zocht.’ Fieke lukte het via een banenmarkt om een heel nieuwe carrière te starten. ‘Mijn tip is om je goed voor te bereiden.’ ‘Ik werkte als psychologe maar raakte langdurig uit de running. UWV gaf me in die periode de tijd om te bedenken wat ik wilde doen. Ze hielpen me met een sollicitatietraining en ik volgde verschillende cursussen. Door die begeleiding kreeg ik weer energie en motivatie om aan de slag te gaan. Ik kwam erachter dat werken in de administratie wel iets voor mij was. Ik solliciteerde een aantal keer maar zonder resultaat. Totdat ik in een nieuwsbrief van UWV een bericht over een banenmarkt voorbij zag komen.’ ‘In de lijst van deelnemende werkgevers viel mijn oog op Administratiekantoor Footprint Factory Services. Doordat ik goed voorbereid was, stapte ik vol zelfvertrouwen op ze af. De kennismaking voelde gelijk goed. Op een banenmarkt kun je echt jezelf laten zien. De werkgevers die daar aanwezig zijn staan open voor allerlei mensen en kijken verder dan een cv.’ ‘Na een aantal gesprekken begon ik middels een proefplaatsing bij Footprint. Zo kon ik met behoud van uitkering kijken of het werk bij mij past. Het is heel spannend om na een lange tijd weer aan de slag te gaan. Zo’n proefplaatsing haalt dan de druk er van af, waardoor ik echt kon landen.’ ‘Een goede tip voor als je naar een banenmarkt gaat is om je goed voor te bereiden. Bedenk van te voren met welke bedrijven je kennis wilt maken. Het kan op een banenmarkt druk en rumoerig zijn. Soms staat er een rij bij een stand van een werkgever. Zorg dan voor een goede timing zodat je daar niet lang hoeft te staan. En als laatste wil ik meegeven dat je vooral op je gevoel af moet gaan; kies een baan waar je écht blij van wordt.’

‘Angst is iets wat vooral in je hoofd zit ontdekte ik. Hoe langer je ermee rondloopt, hoe moeilijker het wordt om los te laten', vertelt Anna (41). ‘Angst om weer te falen hield me thuis zonder werk. Ik wist niet hoe ik verder moest, tot ik een kans kreeg via interne jobcoaching bij PostNL. Stap voor stap begon ik weer vertrouwen te krijgen in mezelf en mijn kunnen. Inmiddels heb ik een nieuwe baan gevonden en durf ik weer vooruit te kijken.’    Anna vond jarenlang geen vaste plek in het administratieve werk. Na een aantal teleurstellende ervaringen verloor ze haar zelfvertrouwen en belandde ze in de bijstand. ‘Ik voelde me vastzitten, alsof ik nergens thuishoorde. Soms klikte het niet en ging ik op zoek naar iets nieuws, soms wilde ik graag blijven maar kon dat vanuit de werkgever niet. Bij een bibliotheek had ik het bijvoorbeeld naar mijn zin, maar toch liep ik vast.’    ‘Toen ik contact opnam met UWV, kreeg ik de kans om te re-integreren en met een jobcoach te werken. Bij PostNL kreeg ik een tijdelijke werkervaringsplek waar ik zo lang kon blijven als nodig was todat ik weer durfde te solliciteren. Dat heeft me enorm geholpen. Ik voelde me meteen welkom. Het hielp ook dat ik een goede werkplek had en fijne collega’s om me heen. Mijn jobcoach Paul was altijd betrokken. Hij gaf me het vertrouwen om door te gaan, zelfs toen ik twijfelde aan mezelf. Dankzij zijn begeleiding durfde ik voor het eerst in lange tijd weer te solliciteren. Mijn angst verdween langzaam en ik durfde weer te geloven in een toekomst.’    ‘Ik werk nu weer in de administratie bij een overheidsinstantie, iets waarvan ik dacht dat ik het nooit meer zou durven. Maar nu weet ik beter. Ik ben weer onderdeel van een team en mijn werk doet ertoe. Wat ik heb geleerd? Angst mag je niet tegenhouden. Blijf je gevoelens uiten, want als je deelt wat je voelt, kunnen anderen je steunen.’ 

‘Als je niet voldoende aandacht besteedt aan je werkgeluk, kan dat serieuze gevolgen hebben. Werkgeluk is meer dan alleen tevreden zijn met je baan. Het draait om voldoening, zingeving en plezier: werk dat je energie geeft in plaats van energie vreet. Het mooie is dat je hier zelf invloed op hebt.’ Expert Evelien Veenman deelt haar 3 beste tips. 𝗩𝗶𝗻𝗱 𝗷𝗲 𝗲𝗻𝗲𝗿𝗴𝗶𝗲𝗴𝗲𝘃𝗲𝗿𝘀 ‘Werkgeluk kent geen succesformule: wat de één blij maakt, hoeft voor de ander niet per se te werken. Zorg dat je weet wat voor jou belangrijk is en maak daar keuzes in. Maak bijvoorbeeld een lijstje van je energiegevers en energievreters, en gebruik dit als leidraad. Het gaat er niet om dat je altijd een intense vorm van geluk ervaart – werk mag ook gewoon werk zijn – maar wel dat je met een fijn gevoel naar je werk gaat.’ 𝗗𝗼𝗲 𝗮𝗮𝗻 𝗷𝗼𝗯𝗰𝗿𝗮𝗳𝘁𝗶𝗻𝗴 ‘Een manier om je werkgeluk te vergroten is door jobcrafting. Je brengt dan kleine veranderingen aan in je werk zodat het beter aansluit op wat je leuk vindt en waar je goed in bent. Dit kan betekenen dat je stressvolle taken probeert te verminderen of anders in te richten. Maar ook dat je nieuwe kansen verkent en je interesse – in bijvoorbeeld het geven van workshops – uitspreekt. Het gaat erom dat je actief invloed uitoefent op je werk om er meer plezier uit te halen.’ 𝗚𝗮 𝗶𝗻 𝗴𝗲𝘀𝗽𝗿𝗲𝗸 𝗺𝗲𝘁 𝗷𝗲 𝘄𝗲𝗿𝗸𝗴𝗲𝘃𝗲𝗿 ‘Als je merkt dat je tegen je werk opziet of dat er niets meer te halen valt, is dat een teken dat er iets niet goed zit. Bespreek het daarom met je werkgever. Vind je dat lastig? Deel je zorgen dan eerst met een vriend of familielid, zo krijg je nieuwe inzichten. Misschien is het tijd voor een andere functie binnen de organisatie, of moet je zelfs buiten de organisatie verder kijken. Onderzoek wat je volgende stap moet zijn.’ Evelien is duidelijk: ‘Je bent zelf verantwoordelijk voor je werkgeluk. Een werkgever kan faciliteren, maar jij moet het eigenaarschap nemen. Neem initiatief en maak duidelijk wat jij nodig hebt om gelukkig te zijn in je werk.’

‘Doof zijn en een 'normale' baan hebben, dat is een uitdaging.’ Maar Iris (52) gaf niet op, ondanks afwijzingen van werkgevers in het verleden. ‘Nu werk ik met trots als beleidsadviseur Inclusie bij de Provincie Gelderland. Daarnaast run ik mijn eigen bedrijf, Deaf by Iris, waar ik trainingen en lezingen geef aan (dove) ondernemers. Mijn doel is een inclusieve samenleving creëren waarin iedereen mee kan doen.’ ‘Ik ben al mijn hele leven doof. Ondanks mijn beperking rondde ik mijn studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening in 4 jaar af. Vol goede moed zocht ik naar werk, maar ik werd keer op keer afgewezen vanwege mijn doofheid. Uiteindelijk vond ik een baan in de kinderopvang, maar de communicatie met kinderen in de kinderopvang was lastig. Na een burn-out vond ik een nieuw pad: ik volgde een opleiding tot docent Nederlandse Gebarentaal. Dat veranderde mijn leven: eindelijk accepteerde ik mezelf zoals ik ben.’     'Nu ik gebarentaal kan, is de samenleving toegankelijker voor mij geworden. Ik maak regelmatig gebruik van een gebarentolk die door UWV wordt vergoed voor werk en privésituaties. Mijn huidige werkplek vond ik via een detacheringsbureau voor doven en blinden. De Provincie Gelderland zocht een managementassistent en vond mij een goede match. Later groeide ik door naar mijn huidige rol als beleidsadviseur.’    ‘Sinds kort gebruik ik de Speaksee, een microfoonkit met een app voor live en online gesprekken. Dankzij deze technologie volg ik op mijn werk spontane gesprekken zonder een tolk. Ook is het een fijn hulpmiddel voor mijn collega’s, omdat de Speaksee de drempel verlaagt om met mij te communiceren als er geen gebarentolk beschikbaar is. Bij de Provincie Gelderland ondersteun ik organisaties bij het ontwikkelen van een inclusief beleid door financiële steun en het delen van kennis.  Als ervaringsdeskundige inspireer ik anderen en toon ik aan dat samenwerking met mensen met een beperking nieuwe perspectieven oplevert. Mijn werk vraagt veel out-of-the-box denken, en dat is voor mij belangrijk.’    ‘Ik wil mensen bewust maken en samenwerken aan inclusie. Niet alleen voor mezelf, maar voor de volgende generatie. Het gaat erom dat we niet alleen naar beperkingen kijken, maar naar de mogelijkheden. Voor mensen in een vergelijkbare situatie is mijn advies: wees direct en geef niet op. Dan herinneren mensen je uiteindelijk en komen er kansen op je pad die je kunt grijpen.’  

‘Ik verstuurde talloze sollicitaties, maar kreeg afwijzing na afwijzing. Totdat ik mijn cv opnieuw inrichtte. Ik legde veel meer de nadruk op wat ik kon, in plaats van op wat ik tot nu toe had gedaan. En het werkte: ineens werd ik voor meerdere sollicitatiegesprekken uitgenodigd.’ Mara van Balkom (51) kon zo de overstap maken naar een ander beroep, waarin ze nog geen ervaring had. Wat zijn haar tips? ‘Na jaren horeca-ondernemer te zijn geweest, wilde ik het roer omgooien. Mijn ambitie was om aan de slag te gaan als re-integratiecoach. Ik startte met solliciteren, ik wilde heel graag werken en me nuttig voelen. Maar op basis van mijn cv werd ik niet uitgenodigd voor gesprekken. Dat was heel frustrerend. Ik heb management-skills, een groot verantwoordelijkheidsgevoel en beslist geen 9-tot-5-mentaliteit. Maar er was altijd iemand met meer ervaring of betere diploma’s.’ ‘In die tijd had ik veel aan mijn adviseur werk van UWV. Met haar hulp richtte ik mijn cv opnieuw in. Mijn eerste cv was een traditionele opsomming van werkervaring en opleidingen. In het nieuwe cv legde ik de nadruk op mijn vaardigheden, die zette ik opvallend in een kolom. Ook legde ik niet alleen mijn motivatie voor de functie uit, maar ook mijn motivatie voor de carrièreswitch. Dat gaf een veel beter beeld van wat ik kon bijdragen aan een organisatie, en legde minder nadruk op diploma’s.’ ‘Ik stuurde dit nieuwe cv naar 3 bedrijven en werd direct uitgenodigd bij alle 3. Inmiddels ben ik met veel plezier aan de slag bij een re-integratiebureau en help ik op mijn beurt mijn cliënten aan een droombaan. Het helpt dat ik weet hoe het voelt als het niet meteen lukt met solliciteren. Ik zeg vaak dat ik trots ben op mijn cliënten. En dat is ook echt zo.’ Ook aan de slag met een vaardigheden-cv? Hier vind je tips en een voorbeeld: https://lnkd.in/d4Dcgzzi 

‘Hoewel ik moeite had met leren, hield ik vast aan mijn droom om te werken in het onderwijs. Mijn mbo-2 diploma haalde ik door te leren op de werkvloer in plaats van in de schoolbanken – via praktijkonderwijs.’ Souhaila (20) werkt inmiddels als klassenhulp en barst van de ambitie om door te groeien. ‘Als je geniet van wat je doet, gaat het leren vanzelf.’ ‘Ik droomde er als kind al van om later als juf voor de klas te staan. Maar het leren lukte niet goed. Vooral rekenen vond ik moeilijk. In de bovenbouw van de basisschool kon ik het niet meer volgen. Mijn leerkracht adviseerde me naar het praktijkonderwijs te gaan. Ik twijfelde eerst wel, want al mijn klasgenoten gingen naar het vmbo. Maar eenmaal op de praktijkschool was er gewoon rust. Ik snapte de lesstof beter, ik ging vooruit met rekenen. Ik liep intussen stage op Kindcentrum De Zevensprong.’ ‘Met hulp van De Zevensprong, een leercoach en UWV kon ik het onderwijs zó volgen dat het bij me paste. Ik leerde dus op de werkvloer in plaats van in de schoolbanken. Ik had standaardvakken zoals Nederlands en rekenen, maar ik deed veel praktijkopdrachten met kinderen. Ik had een leercoach en die hielp me weer op weg als ik vastliep. Zo heb ik uiteindelijk mijn mbo-2 diploma gehaald. Het meest trots ben ik wel op de 6 die ik voor mijn rekenexamen haalde. Want dat was echt een strijdpunt.’ ‘Ik werk nu als klassenhulp, waarbij ik kinderen help met hun werkjes of extra ondersteuning geef bij rekenen of taal. Een stap voor volgend jaar is een diploma halen tot onderwijsassistent, want ik wil doorleren. Ik geniet ervan om voor de klas te staan. Het allerleukst is de band die je opbouwt met de kinderen. Ik vind het geweldig om ze te zien groeien.’

‘Ik heb een enorme weg afgelegd - zowel bedrijfsmatig als persoonlijk. Vanuit de ziektewet naar inkomen uit mijn eigen onderneming.’ Nadat Anoek door allerlei tegenslagen uitviel, ontdekte ze dat ze dat ze graag met haar handen bezig was. Én dat ze tegelijkertijd anderen kon helpen op een plek waar werken met je handen centraal staat, via dagbesteding. ‘Wat altijd een droom was, moet ik nu waarmaken. Maar blijkbaar doe ik iets goed want mensen komen graag naar de zorgboerderij. Ik kan meer dan ik dacht.’ ‘Als je graag voor anderen zorgt, vergeet je jezelf daar soms in. Ik heb in mijn leven veel meegemaakt, en daar ook helaas veel aan over gehouden. Faalangst, perfectionisme, persoonlijkheidsproblematiek, PTSS en depressie. Toen mijn zoontje ernstig ziek werd en ook mijn relatie uit ging, knakte ik uiteindelijk. De PTSS sloeg in en ik verloor mijn baan in de zorg.’   ‘Toen ik thuis zat keerde ik terug naar mezelf: ik ging moestuinieren en koken. Ik besefte: het maakt niet zoveel uit wát ik doe, als het maar fysiek actief is. Als ik met mijn handen bezig ben, wordt mijn hoofd rustiger. Toen begon het idee te groeien: wat als ik anderen kan helpen op een plek waar werken met je handen centraal staat? Zo ontstond het plan voor een zorgboerderij.’ ‘Ik besloot mezelf 1 jaar de tijd te geven om een businessplan te maken en het daarna gewoon te gaan doen. Toen ik een biologische geiten- en schapenboerderij vond die dagbesteding wilde aanbieden, kwam alles bij elkaar. Ik schreef me in bij de Kamer van Koophandel en bracht UWV op de hoogte van mijn plan. UWV koppelde me aan een begeleider en ik startte een Werkfit-traject. Die trajecten helpen je terug te keren naar werk als je er langere tijd uit bent geweest. Ik kreeg daar goed de tijd voor en kon het echt op mijn eigen tempo doen.’ ‘De deelnemers van mijn zorgboerderij en ik begrijpen elkaar. Door mijn ervaring kan ik me inleven en iets betekenen voor mensen die het moeilijk hebben. En dat maakt mij dan weer gelukkig.’ Sinds 1 januari 2024 is Anoek uit de WIA. ‘Inmiddels bied ik zelf dagbesteding aan voor cliënten van UWV, van samen koken tot het opknappen van meubels. De cirkel is rond.’