Bijdrage van LTO Noord

Bij een profielkuil, naast een sloot, in de stal, aan de keukentafel, voor een zaal of toch op kantoor. Werken bij LTO Noord betekent dat je standaard laarzen in je kofferbak hebt liggen. Bekijk of er een uitdaging voor jou tussen zit op https://lnkd.in/e_HvfB43

Slimmere bemesting, een verlaging van kosten, verminderde uitspoeling en een verhoging van opbrengsten! Dit bieden wij Nederlandse agrariërs aan door ze inzicht te geven in hoeveel stikstof er na de teelt nog in de bodem zit en ze advies te geven over hoe ze de teelt kunnen optimaliseren. Agrariërs kunnen nu gemakkelijk een gratis advies en N-mineraalmeting bij ons initiatief Deltaplan Agrarisch Waterbeheer (DAW) aanvragen. https://lnkd.in/eFEHhpDw

Oud-akkerbouwer Jan Seubring is al zijn hele leven betrokken bij LTO. Vanaf zijn vijftiende stond hij op het land van het familiebedrijf en zijn verhaal biedt waardevolle inzichten voor jonge boeren. Jan begon met 15 hectare akkerbouw terwijl hij daarnaast bij een loonwerker werkte om rond te komen. Maar die ondernemingsdrang zat er altijd al in en hij wist zijn bedrijf stap voor stap uit te breiden. In 1993 zette hij als een van de eersten in Drenthe de stap naar lelieteelt, een beslissing die zijn bedrijf transformeerde. Ondanks dat hij nu van zijn pensioen geniet en zijn zoon Gert het bedrijf heeft overgenomen, blijft Jan betrokken bij de sector. "Ik vind het belangrijk om verenigd te zijn. Als je iets in de melk te brokkelen wilt hebben, moet je je organiseren," vertelt hij. Hoewel hij altijd lid is gebleven van LTO, betekent dat niet dat hij kritiekloos is. "De oprichting van vakgroepen was geen handige actie. Vanaf toen werd het iets meer iedere sector voor zich." Zijn zoon Gert heeft de ondernemende geest van zijn vader overgenomen en durft nieuwe stappen te zetten binnen de sector. Jan bewondert deze aanpak, maar geeft ook ruimte: "Gert moet doen wat hij denkt dat goed is." Ondanks zijn pensioengerechtigde leeftijd blijft Jan nieuwsgierig naar de ontwikkelingen in de sector en wil hij op de hoogte blijven. "Ik wil nog graag alles weten en kan me ook echt opwinden over bepaalde plannen," zegt hij, maar hij laat de vergaderingen nu over aan de volgende generatie. "Ik weet nog dat ik, toen ik jonger was, ‘de oude grijzen’ op een vergadering zag die zich gingen bemoeien met het toekomstige beleid. Zo wil ik niet zijn." Voor jonge boeren benadrukt Jan het belang van samenwerking en het blijven leren. Door verenigd te zijn en elkaar te steunen, kunnen de uitdagingen van de toekomst beter worden aangepakt.

In de eerste helft van 2024 hebben onze collega's binnen ons project Netwerk Praktijkbedrijven, dat we samen uitvoeren met de Wageningen University & Research, de cijfers van 40 onderzoeks- en demonstratiebedrijven onder de loep genomen. De resultaten zijn veelbelovend: een forse daling van 19,4% in ammoniakemissie op bedrijfsniveau tussen 2020 en 2023. Dit is een belangrijke stap richting de reductiedoelstelling van 30% minder ammoniakuitstoot in 2025! Interessant is dat deze daling werd bereikt ondanks een groei van de veestapel (+6,2% GVE) en een stijging in melkproductie (+8,5%) in dezelfde periode. Wanneer je kijkt naar de emissie per melkkoe of per ton melk, zijn de resultaten nog indrukwekkender: respectievelijk -24,2% per GVE en -24,3% per ton melk. Dit laat zien dat boeren met slimme managementmaatregelen grote stappen kunnen zetten, zelfs met een groeiend bedrijf. Netwerk Praktijkbedrijven blijft werken aan verdere emissiereducties, met als doel 30% minder ammoniak- en methaanuitstoot in 2025. Het management van de bedrijven speelt hierbij een cruciale rol, en de kennis over hoe methaanreductie het beste in de bedrijfsvoering kan worden geïntegreerd, groeit nog steeds. Dit onderzoek laat zien dat het mogelijk is om te groeien én tegelijkertijd emissies te verlagen, een boodschap die jonge boeren motiveert om met slimme technieken en strategieën duurzaam te blijven boeren. https://lnkd.in/e4xqPwKH

Wij zijn opzoek naar een enthousiaste medewerker relatiebeheer binnendienst! Je hoofdtaak is het ondersteunen van onze ledenwervers in de werving van nieuwe leden voor onze vereniging. Je staat in contact met veel collega's en ziet en benut wervingskansen. Je bent als medewerker relatiebeheer binnendienst een spin in het web als het gaat om het werven van nieuwe leden.

Het boerenleven is nooit saai, zeker niet voor Jaap Kok uit Lunteren. Op een zaterdagochtend voer je nog je kalveren, en dezelfde middag ben je ineens een dorpsbewoner. Van kalverboer naar burger, dat is de overgang die Jaap recent maakte. Zijn verhaal is een voorbeeld van de veelzijdigheid en het doorzettingsvermogen van de Nederlandse boer. Als je door de Westzoom in Lunteren rijdt, zie je de overgang van het platteland naar de dorpskern. Aan de ene kant uitgestrekte weilanden en boerderijen, aan de andere kant huizen en burgers. Zo divers als het landschap is, zo veelzijdig is het leven van Jaap Kok (66). Tot voor kort runde hij een kalverhouderij met maar liefst 1.280 dieren. Nu woont hij in een vrijstaand huis in de bebouwde kom. "De zaterdagochtend voor Pasen voerde ik nog de kalveren. Diezelfde middag verhuisden we en 's avonds was alles al overgedragen aan mijn zoon," vertelt Jaap. Zijn vrouw Fina mijmert over de drukke keukentafel op de boerderij. "Die zat altijd vol met mensen, dat mis ik wel." Hoewel Jaap zijn nieuwe huis en buurt 'prima' vindt, blijft zijn hart bij de boerderij die hij in 2011 naar Lunteren verplaatste en uitbreidde. Het bedrijf, dat hij als veertigjarige van zijn ouders overnam, moest verkassen op last van de provincie. Jaap was vastbesloten om in de Biblebelt te blijven en vond een nieuwe plek in Lunteren, mede dankzij de medewerking van de gemeente Ede. Binnen de kortste keren werd hij gevraagd als bestuurslid van LTO Noord in de Gelderse Vallei. Jaap bleef betrokken tot hij zijn bedrijf aan zijn zoon overgaf. "In het begin heb ik hem wel geholpen, maar nu heeft hij alles op de rit." Jaap zit niet stil. "Ik ben nog elke dag om half zes wakker en vraag me af wat ik die dag zal doen." Hij rijdt op een touringcar voor de kerk, brengt vijftig kinderen naar school, en gaat weer op de vrachtwagen rijden, net als vroeger. "Ik wil geen winkels bevoorraden, het moet wel echt agrarisch zijn." Voor Jaap draait het niet om het geld. "Ik mis mijn regelmaat en wil niet een hele week niets doen. Daarom werk ik een paar dagen per week, maar een dagje fietsen vind ik ook leuk." Onder de mensen zijn en een praatje maken, daar geniet hij van. Zes jaar lang ging hij met Donné Hegger van LTO Noord op pad om leden te werven, iets wat hij met veel plezier deed. LTO Noord loslaten? Dat komt bij Jaap niet op. "Ik weet wat LTO Noord doet en steun dat door ambassadeur te zijn. Via Nieuwe Oogst blijf ik op de hoogte en ik ga graag naar bijeenkomsten en de afdelingsbarbecue." Jaap is en blijft een mensenmens, altijd in voor een praatje. Het verhaal van Jaap Kok laat zien dat het boerenleven veelzijdig is en dat de passie voor het vak altijd blijft, zelfs als je je bedrijf overdraagt. Een echte inspiratie voor jonge boeren!

Op zijn 61ste stopte Homme Siebenga (99) met boeren, maar op zijn 83ste begon hij opnieuw. Samen met zijn zoons Siebren (72) en Meine (70) deelt hij zijn verhaal. De drie generaties aan de keukentafel praten over herinneringen, hun wekelijkse 'woensdag-autodag' en actuele agrarische kwesties. Homme leest nog steeds elke editie van Nieuwe Oogst. Toen hij stopte als boer, bleef hij actief en geïnteresseerd. Zijn passie reikte zelfs tot kunst en het uitzoeken van de familiegeschiedenis. Zijn verhaal begon in het Friese Grou, maar de drang om te ondernemen bracht hem naar Lelystad. Hier bouwde hij een innovatief bedrijf op dat veel bekijks trok, van koningin Juliana tot toeristen uit Japan. Na de overdracht van het bedrijf ging Homme twintig jaar lang op vakantie naar Portugal, maar de liefde voor de landbouw bleef. Op zijn 83ste investeerde hij in een boerenbedrijf in Tsjechië, samen met zijn zoons. Zijn verbondenheid met LTO Noord is nooit verdwenen. De passie en nieuwsgierigheid van de Siebenga's zijn een inspiratie voor iedereen in de agrarische sector.

Er wordt veel gesproken over het verminderen van gewasbescherming. Daar zijn deze ondernemers van Fieldlab Bol mee bezig. Ze zoeken naar andere duurzamere manieren van telen. Zo behouden ze voor ons de bloemen en tegelijkertijd een groenere omgeving. Ons Innovatiefonds heeft afgelopen jaar een bijdrage verstrekt omdat daarmee een enorme reductie van het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen in de bollenteelt bereikt kan worden. We zien het belang van de in wisselende samenstelling samenwerkende ondernemers, die zo een high tech laserweeder ontwikkelen, maar daarnaast ook met veredeling van rassen bereiken dat het middelen gebruik fors daalt. https://lnkd.in/ea3UZmf3