Politie Eenheid Rotterdam

Lianne is beeldspecialist bij de Zeehavenpolitie (ZHP) en ervaart door haar auto-immuunziekte constant pijn. Dat weerhoudt haar niet om haar dromen na te jagen. Binnen de opsporing is het belangrijk dat je oog hebt voor detail. Laat dat nu juist een kwaliteit zijn van Lianne. Door haar auto-immuunziekte was ze jarenlang medisch afgekeurd, maar sinds twee jaar levert ze een essentiële bijdrage in het opsporen van boeven. Lianne werkt namelijk als beeldspecialist bij de Zeehavenpolitie en kan uit honderden uren beeldmateriaal de belangrijkste seconden filteren. Lianne is zo scherp op de beelden, dat ze details oppikt waar je normaal overheen zou kijken.   Via het re-integratiebureau van het UWV kreeg Lianne banen aangeboden zoals kippen slachten of aardappelen sorteren aan de lopende band. Dat zijn niet de fijnste werkzaamheden voor iemand met een reumatische aandoening die een groot deel van haar leven bepaalt. Dat ze uiteindelijk als speurneus bij de politie terecht zou komen, had ze dan ook nooit gedacht. “Soms lijkt het net alsof ik nog droom!” Maar inmiddels is de realiteit dat ze al twee jaar belangrijke puzzelstukken verzamelt in grote onderzoeken. Lianne werkt nu bij het opsporingsteam van de Zeehavenpolitie. Het gebied van de Zeehavenpolitie loopt van de Waalhaven tot de Maasvlakte en heeft eigenlijk betrekking op alles dat met water en de havens te maken heeft; van uithalers en pincodefraude van vrachtwagenchauffeurs tot lichamen in het water en scheepvaart. Maar hoe is Lianne eigenlijk bij de politie terecht gekomen? Ze zag een vacature voor beeld- en audiospecialist in het mooie Rotterdam via de Blauwe Baan, een intern projectteam van de politie. Zij hebben als missie om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt duurzaam in te zetten binnen de politie en daarmee de organisatie blijvend te verrijken. Ze twijfelde geen moment, solliciteerde, slaagde voor alle testen en werd aangenomen. Sinds kort is Lianne officieel in dienst bij de politie. Lianne: ‘’Ik vind het fijn dat ik iets kan betekenen voor de maatschappij en zaken kan helpen oplossen.’’ Soms kan het werk wel pittig zijn, geeft Lianne aan. Als ze bezig is met een zaak kan er wel meer dan 200 uur aan beeldmateriaal zijn dat ze moet doorspitten. Gelukkig krijgt ze alle ruimte om haar rust te pakken wanneer het niet gaat. Als ze weer kan, gaat ze er voor de volle 100% voor en ze is er nog goed in ook. Lianne is zo scherp op de beelden, dat ze details oppikt waar de meeste mensen overheen zouden kijken. Zo is er door zo'n detail in een zaak verder onderzoek gedaan naar een verdachte. Hij bleek het missende puzzelstukje waardoor de zaak opgelost kon worden. Lianne is dankbaar voor de kans die ze heeft gekregen: ‘’Er wordt hier gekeken naar wat ik wél kan in plaats van naar wat ik niet zou kunnen. Ze zien echt mijn talenten. Tegen anderen, die in hetzelfde schuitje verkeren als ik, wil ik zeggen: er is van alles mogelijk ook al heb je beperkingen: al helemaal bij de politie!’’

Politiemensen vertellen graag over hun werk. Vraag een willekeurige agent wat zijn of haar werk zo bijzonder maakt en de ene na de andere anekdote zal de revue passeren.  Genoeg verhalen om een avond te vullen en genoeg mensen die ernaar willen luisteren. En daarom brengen we het politiewerk binnenkort naar het theater! Met de voorstelling Boeiend on stage bieden we mensen die geïnteresseerd zijn in het politiewerk een uniek kijkje in de keuken.  Samen met het Openbaar Ministerie lichten we een spraakmakende zaak uit. Een zaak die veel van onze collega’s lange tijd heeft beziggehouden: de zaak Patrick S. - Het beest van Spijkenisse. 𝗢𝘃𝗲𝗿 𝗱𝗲 𝘇𝗮𝗮𝗸 Het begon op 5 augustus 2010 met de verdwijning van de 21-jarige Farida Zargar.  De jonge vrouw leek van het ene op het andere moment van de aardbodem te zijn verdwenen. Er werden verschillende scenario’s onderzocht, maar zonder resultaat. Tot die bewuste avond in oktober 2011. Patrick S. werd aangehouden voor een straatroof. In zijn woning vonden agenten spullen van de vermiste Farida. Zou Patrick S. wat te maken hebben met haar verdwijning?  De toenmalige onderzoeksleider Dick Althusius, coördinator/dossiervormer Roland Nagtegaal en Officier van Justitie Katja van der Maas nemen je mee in hun onderzoek. Aan de hand van hun dilemma’s, keuzes, frustraties én overwinningen brengen zij je steeds dichter bij de waarheid.  𝗢𝗽𝘀𝗽𝗼𝗿𝗶𝗻𝗴 𝗲𝘅𝗽𝗲𝗿𝗶𝗲𝗻𝗰𝗲  Lijkt het jou ook leuk om te werken bij de recherche? Aan de hand van de zaak van Patrick S. leggen we het werk van de recherche uit. Maar daar blijft het niet bij, want voor en na de voorstelling en tijdens de pauze, is er een ‘opsporing experience’. Daar kun je zelf ervaren wat het werk van de recherche inhoudt en staan er mensen klaar om al jouw vragen aan de recherche te beantwoorden. 𝗞𝗮𝗮𝗿𝘁𝗲𝗻 De voorstelling is voor zowel mensen binnen de politie als daarbuiten. Nieuwsgierig? Reserveer dan snel je kaarten! (max. 2 per persoon)  Datum: 25 en 26 november 2024  Locatie Isala Theater Capelle aan den IJssel leeftijd: vanaf 18 jaar  Kaarten: https://lnkd.in/ekipEBip

Dit jaar is het 60 jaar geleden dat Nederland een arbeidscontract ondertekende om arbeiders uit Turkije te werven. De vader van Ayhan Akgul kwam op deze manier als arbeidsmigrant naar Nederland. Ayhan is 8 jaar oud als hij in korte broek het koude vliegtuig in Ankara instapt. De Coca-Cola die hij krijgt, staat symbool voor een onbekend avontuur dat hij tegemoet vliegt.  Zijn vader vertrok 3 jaar eerder, in 1970 naar Nederland. Als Turkse gastarbeider reisde hij naar Waalwijk om te gaan werken in de leerfabriek. Het moment dat zijn vader groen licht kreeg om naar Nederland te komen kan Ayhan zich nog goed herinneren. “Mijn oom kwam aangerend met een brief in zijn hand en schreeuwde tegen mijn vader: je bent uitgekozen, je bent uitgekozen”. Het was een moment vol trots en blijdschap. Het moment waarop de toekomst van het gezin een nieuwe wending zou krijgen. Het duurde nog enkele jaren voordat het gezin in Nederland herenigd kon worden. Dat gebeurde uiteindelijk in Crooswijk. “De eerste dagen keek ik alleen maar uit het raam”, zegt Ayhan. “Ik had nog nooit zoveel auto’s gezien. Ook had elk gezin een tv, iets wat in Turkije alleen was weggelegd voor de rijken”. Al was de welvaart hier groter, het gezin miste de sociale rijkdom, de warmte van familie en vrienden. Vooral in de eerste jaren van de basisschool kende Ayhan eenzame momenten. “Ik keek door de taalbarrière vaak toe. Ik voelde me ook echt anders dan de rest”.    Zijn Nederlands werd beter en Ayhan raakte steeds meer verweven met Nederland. “Mijn ouders hebben nog lang de gedachte gehad ooit terug te keren naar Turkije. Ik had dat gevoel minder. Na de MTS waren mijn toekomstplannen gericht op Nederland. En nadat ik was aangenomen op de politieschool wist ik het zeker. Ik blijf.” “Hoe ik bij de politie terecht kwam? Het is mijn broer geweest die mij attendeerde op de politieschool. Omdat ik gek was op sport was de match snel gemaakt. En zie hier, volgend jaar vier ik mijn 40-jarig jubileum.”    De beginjaren van zijn politiecarrière waren pittig. Er zijn talloze incidenten geweest waarin hij zich onveilig voelde. “Wie mij niet kende dacht dikwijls dat ik de arrestant was in plaats van de politieman.” Na een tijdje waren zijn collega’s aan hem gewend en voelde hij zich thuis. “En ik was heel erg goed in sport, dus fysiek konden ze sowieso niet om me heen,” lacht hij. Ayhan heeft een zoon en een dochter. Zij worden opgevoed als wereldburgers. “Mijn zoon is onlangs een zoektocht gestart naar zijn roots. Hij wil weten waar hij vandaan komt. Dat snap ik. Hij is een Nederlander, maar heeft een Turks uiterlijk. Dat kan voor een kind verwarrend zijn. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen een open blik houden en hun achtergrond zien als toegevoegde waarde en niet als iets dat zij moeten verdedigen. Geef je energie aan mensen waarbij er ook energie terugkomt. Uiteindelijk heeft die mindset er bij mij voor gezorgd dat ik hier, bijna 4000 km van mijn wieg vandaan, een nieuw thuis heb gevonden.”  

“Ik zal niet de eerste collega zijn die wakker werd in de vangrail”, vertelt collega Wouter nadat we hem vragen waarom hij powernaps belangrijk is gaan vinden.   Het is deze week Vitaliteitsweek. In deze week besteden we binnen de politie aandacht aan verschillende manier om zowel mentaal als fysiek fit te blijven. In het dagelijks werk zijn er binnen onze eenheid zogenaamde FIT ambassadeurs, collega’s die andere collega’s willen informeren en enthousiasmeren over vitaliteit. Wouter de Mooij is werkzaam bij de Zeehavenpolitie en FIT ambassadeur voor het thema slaap. Hij houdt zich onder andere bezig met de vraag hoe powernaps kunnen helpen tijdens én na nachtdiensten. Want nachtdiensten zijn een groot onderdeel van het politiewerk, maar ook een aanslag op het lichaam die je niet kunt voorkomen.   Over het belang van goede en voldoende slaap kan Wouter als geen ander meepraten. Na een nachtdienst viel hij in slaap op de motor. Wouter: “Ik zal niet de eerste collega zijn die wakker werd in de vangrail, met in mijn geval mogelijk fatale gevolgen. Ik wilde hier iets aan doen en kwam op het onderzoek ‘De nachtdienst verlicht’, uitgevoerd bij politie Oost-Nederland door M.C.M Gordijn, waar het powernappen omarmd werd.” Een powernap, een dutje van maximaal 20 minuten, gedurende de nacht is een effectief middel is om een nachtdienst te verlichten. Uit het onderzoek blijkt dat de kans dat men na de nacht op weg naar huis wegsuft, halveert.   “Hoe meer ik mij inlas hoe meer ik overtuigd was dat ik mijzelf en andere collega’s hiermee iets kon aanbieden waarmee zij veiliger kunnen werken”, zegt Wouter. “Zo heb ik dus een aantal jaren geleden het powernappen geïntroduceerd binnen de eenheid Rotterdam. Zodoende ben ik eigenlijk in het ambassadeurschap gerold.”   De FIT ambassadeurs zijn onderdeel van FIT@NP, een club binnen de politie die zich inzet voor vitaliteit. Ze zijn het informatie punt voor vragen over vitaliteit maar zijn sinds een jaar ook bezig met het initiatief rondom ambassadeurs. Bianca Vollering, coördinator FIT@NP Rotterdam. “We zitten echt nog in een leer- en ontwikkelfase hoe we de ambassadeur het beste ingezet kan worden op de werkvloer. Maar het is sowieso fantastisch om de energie en motivatie van een ambassadeur steeds weer te ervaren.”   Tot slot een boodschap van Wouter: “Pak je rust in de nacht en laat je niet leiden door wat anderen doen en hiervan vinden. Kom overdag met de lunch achter je scherm vandaan, pak die pauze en laat je hersenen even resetten. Ook op langer termijn heb je hier voordeel aan!” #vitaliteitsweek #duurzaaminzetbaar

Het is de Nationale Vitaliteitsweek. Een mooi moment om jezelf een moment te gunnen om even stil te staan bij jouw vitaliteit en mentale en fysieke weerbaarheid. Want, zorg voor jezelf is geen luxe, maar een voorwaarde voor een gezond en fijn leven én om je werk goed te doen, zo vindt hoofd bedrijfsvoering Dianne van Gammeren: "Tijdens de Week van de Vitaliteit sta ik extra stil bij een belangrijk thema: zorgen voor jezelf, zowel fysiek als mentaal. Dit klinkt eenvoudig, maar in de praktijk merk ik dat het vaak een uitdaging is. Het combineren van werk, privéleven en persoonlijke gezondheid vraagt om balans. Ook mij lukt dat niet altijd... Ik geloof dat vitaliteit meer is dan gezond eten of voldoende bewegen (al zijn deze dingen natuurlijk ook essentieel). Het gaat ook om jezelf de ruimte geven om te herstellen, om rust te nemen wanneer dat nodig is, en om je goed toegerust te voelen voor het werk dat je doet. Want als je werk je uitput of je het gevoel hebt dat je niet de juiste tools hebt om goed te kunnen presteren, kan dit snel ten koste gaan je energie en motivatie. Zelf merk ik dat het regelmatig nodig is om even pas op de plaats te maken. Door bewust tijd vrij te maken voor ontspanning, leer ik beter te luisteren naar wat mijn lichaam en geest nodig hebben. En dat is niet altijd makkelijk; de lat ligt hoog, zowel op het werk als daarbuiten. Ik zal eerlijk zijn: dit is voor mij dus ook nog wel een leerpuntje... Terwijl ik dit type, realiseer ik me dat je niet altijd alles zelf in de hand en onder controle hebt. Politiewerk vraagt sowieso veel van mensen. En als hoofd bedrijfsvoering drukt onze actualiteit mij met de neus op de feiten: het is belangrijk, essentieel zelfs, om een veilige en prettige werkomgeving te hebben. Waar je ruim voldoende wordt toegerust in middelen, kennis en begeleiding, zodat je jouw werk goed, verantwoord en op professionele wijze kunt doen. Allen zo kun je dit zo lang mogelijk mentaal en fysiek fit volhouden. Net zo essentieel is, dat je je voldoende kunt ontwikkelen indien je daaraan behoefte hebt. En dat je voldoende de gelegenheid krijgt om echt vrij te zijn, helemaal niet aan werk te denken. Dit heeft namelijk weer invloed op je slaap en hoeveel energie je hebt voor alles buiten werk. Exact daar hebben wij als organisatie, als eenheidsleiding, een taak. Om ieder geval dié randwoorden te garanderen. Wij zijn verantwoordelijk voor het heel houden van onze mensen. Want zonder die mensen zijn wij als politie helemaal niets. Tijdens deze week wil ik niet alleen mezelf, maar ook anderen aanmoedigen om stil te staan bij hun vitaliteit. En om advies of hulp te vragen indien nodig. Zorg voor jezelf is geen luxe, maar een voorwaarde om je werk en leven vol te kunnen houden, met plezier en energie!" #duurzameinzetbaarheid #politiewerk

In de podcast ‘Het politiedossier: het lichaam op de Landtong’ nemen woordvoerders Esther en Martine je van A tot Z mee in een groot politieonderzoek naar de dood van Stuart. Vanaf nu is de podcast te beluisteren! In april 2015 werd de toen 41-jarige Stuart als vermist opgegeven. Twee weken later werd hij dood aangetroffen in het water op de Landtong in Rozenburg. Het is al snel duidelijk dat hij om het leven is gebracht, omdat niet duidelijk is wat er precies is gebeurd en wie daar verantwoordelijk voor is, start er een groot politieonderzoek. In een driedelige special van Boeiend de podcast komen rechercheurs die het onderzoek leidden, de forensische opsporing en de officier van justitie die bij de zaak betrokken waren aan het woord. Zij vertellen je hoe zo’n politieonderzoek werkt, met welke dilemma’s zij te maken hadden en natuurlijk of uiteindelijk de verantwoordelijke voor de dood van Stuart is aangehouden. Vanaf deze week is de eerste aflevering te beluisteren. Daarin duiken Esther en Martine in het politiedossier: wanneer begint het politieonderzoek, welke aanwijzingen zijn er, maar vooral de belangrijkste vraag: waar is Stuart? Luister nu naar Het politiedossier: Het lichaam op de Landtong. Te vinden op Spotify, Apple Podcasts of Podimo.

Welkom nieuwe collega's! Dinsdagavond 17 september jl. had onze eenheid een bijzondere primeur. Op het bureau van basisteam Vlaardingen werden dertien politiescouts beëdigd. Deze jongens en meisjes gaan vanaf nu, onder begeleiding van politiecollega’s van basisteam Vlaardingen - die zich vrijwillig hiervoor inzetten - kennismaken met het politiewerk. Je kunt de politiescouts een beetje vergelijken met de jeugdbrandweer. Zo krijgen de scouts diverse lessen, bijvoorbeeld over de politietaak, wet- en regelgeving, gesprekstechnieken en sport. Gaan ze, onder begeleiding van agenten, op bezoek bij andere politieteams en, in uniform van politiescouting, met elkaar de straat op om een bijdrage te leveren aan preventieve politieacties. Zo ontwikkelen ze belangrijke vaardigheden en leren ze hoe zij hun steentje bij kunnen dragen aan de maatschappij. En wie weet... komen zij er zo achter dat zij een blauw hart hebben. #politiewerk #politiescouts #blauwhart #pilot

Afgelopen donderdag 12 september vond er in de Eenheid Rotterdam een bijeenkomst plaats voor collega’s met post covid. Er werden verschillende workshops verzorgd door C-support, Blauwe Haven Rotterdam, VGW en team beroepsrisico. Bijna zestig deelnemers werden in groepjes en op basis van interesse geïnformeerd over medische inzichten, psychosociale impact, zelfzorg, UWV/WIA/beroepserkenning en er was een workshop speciaal voor hun thuisfront en voor collega’s met een partner of kind met post covid.   "De dag werd zeer gewaardeerd. Vooral het gezien en gehoord worden, de (h)erkenning en het lotgenotencontact werd door de deelnemers genoemd", zo vertelt Nienke von Michaelis, teamchef DROC in onze eenheid én één van de initiatiefnemers en organisatoren van deze dag. "Voor velen was het een weerzien na eerdere bijeenkomsten vorig jaar. Anderen sloten voor het eerst aan."   En nu? Nienke: "Binnen de eenheid Rotterdam blijven wij ons inzetten voor deze groep, ook nu corona voor de meesten onder ons verleden tijd is. De bijeenkomst heeft een behoefte duidelijk gemaakt die nog steeds actueel is. Niet alleen binnen de eenheid Rotterdam, maar ook breder in onze organisatie. Alle feedback is verzameld en we gaan kijken hoe we daar verder mee kunnen." #politiewerk #postcovid

Donderdag ontvingen 'ons' basisteam Haringvliet en het basisteam Oosterscheldebekken van de eenheid Zeeland-West-Brabant een WEP Team Award (van Stichting Waardering Erkenning Politie). Beide teams werden in het zonnetje gezet vanwege de unieke samenwerking die zij al een aantal jaren in de zomermaanden aangaan: het zomerdetachement Vrijwillige Politie.  In 2018 sloegen Sacha Houtman van het basisteam Haringvliet en Richard den Boer van het basisteam Oosterschedebekken de handen ineen. ‘Hun’ basisteams liggen niet alleen in verschillende eenheden, maar ook in verschillende provincies, binnen verschillende veiligheidsregio’s, met verschillende meldkamers en (politie-)culturen. Tijdens de zomermaanden bezoeken ruim 20.000 toeristen en dagelijks zo’n 10.000 dagrecreanten deze regio. Een ware uitdaging is het om dan de veiligheid te waarborgen en de aanrijtijden zo kort mogelijk te houden. Dankzij de inzet van vrijwillige politieagenten en samenwerking tussen de basisteams en met gemeenten lukt dit toch. Het uitwerken van het idee ging allemaal niet vanzelf. Want naast bovengenoemde obstakels was de grootste uitdaging: wie moet deze diensten gaan draaien? Dit laatste werd heel innovatief opgelost in de vorm van de politievrijwilligers die uit heel Nederland zijn benaderd met de vraag: ’Wie wil erbij ons komen werken?’ In ruil daarvoor mag de agent samen met zijn/haar partner/gezin, voor een week in een vakantieaccommodatie verblijven die door beide gemeenten wordt gefaciliteerd. Zo zijn de afgelopen jaren ruim 200 vrijwilligers verwelkomd die bijdroegen aan een veilige kustlijn. Sacha en Richard zorgen ieder jaar weer dat alles voor de collega’s is geregeld. Van de toegang tot de bureaus, een duidelijk rooster en niet te vergeten een mooie vakantiewoning. Het tweetal vond het een grote eer om de award in ontvangst te nemen. Maar benadrukten wel dat dit alles uiteraard zonder de inzet van de politievrijwilligers en de gemeentelijke samenwerking nooit mogelijk was geweest. De WEP Team Award is onderdeel van de Stichting Waardering Erkenning Politie die als doel heeft om goed politiewerk in de schijnwerpers te zetten. Waardering en erkenning laat je groeien, dat geldt ook voor politieagenten. Iedere maand wordt een deze award uitgereikt aan een politieteam. Lees hier meer: https://lnkd.in/e9WhFYb2 #politiewerk

‘𝐃𝐨𝐨𝐫 𝐩𝐮𝐳𝐳𝐞𝐥𝐬𝐭𝐮𝐤𝐣𝐞𝐬 𝐨𝐩 𝐞𝐞𝐧 𝐩𝐥𝐚𝐚𝐭𝐬 𝐝𝐞𝐥𝐢𝐜𝐭 𝐭𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐳𝐚𝐦𝐞𝐥𝐞𝐧, 𝐤𝐮𝐧 𝐣𝐞 𝐚𝐧𝐭𝐰𝐨𝐨𝐫𝐝 𝐠𝐞𝐯𝐞𝐧 𝐨𝐩 𝐯𝐫𝐚𝐠𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐧𝐚𝐛𝐞𝐬𝐭𝐚𝐚𝐧𝐝𝐞𝐧’ 𝘓𝘺𝘯𝘯 (24) 𝘸𝘦𝘳𝘬𝘵 𝘣𝘪𝘫 𝘥𝘦 𝘍𝘰𝘳𝘦𝘯𝘴𝘪𝘴𝘤𝘩𝘦 𝘖𝘱𝘴𝘱𝘰𝘳𝘪𝘯𝘨 (𝘍𝘖). 𝘐𝘯 𝘩𝘢𝘢𝘳 𝘸𝘦𝘳𝘬 𝘬𝘰𝘮𝘵 𝘻𝘦 𝘳𝘦𝘨𝘦𝘭𝘮𝘢𝘵𝘪𝘨 𝘪𝘯 𝘢𝘢𝘯𝘳𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘮𝘦𝘵 𝘩𝘦𝘧𝘵𝘪𝘨𝘦 𝘻𝘢𝘬𝘦𝘯. 𝘋𝘪𝘵 𝘬𝘢𝘯 𝘻𝘦 𝘮𝘦𝘦𝘴𝘵𝘢𝘭 𝘷𝘢𝘯 𝘻𝘪𝘤𝘩 𝘢𝘧𝘻𝘦𝘵𝘵𝘦𝘯, 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘦𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯 𝘰𝘰𝘬 𝘻𝘢𝘬𝘦𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘩𝘢𝘢𝘳 𝘭𝘢𝘯𝘨𝘦𝘳 𝘣𝘪𝘫𝘣𝘭𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯.   Lynn: “Ik heb geen moment spijt gehad van mijn keuze om drie jaar geleden bij de FO te gaan werken. Wij worden opgeroepen bij de meest verdrietige gebeurtenissen in het leven van mensen, maar je kunt met dit werk echt wat voor hen betekenen. Naast sporenonderzoek bij een misdrijf of ongeval doen we ook aan ‘scenariodenken’: wat zou er gebeurd kunnen zijn? Als ons onderzoek dan uiteindelijk het missende puzzelstukje oplevert in een zaak, geeft dat ontzettend veel voldoening”.   Het forensisch werk ontwikkelt zich continue. Zo heeft de FO in Rotterdam een afdeling visualisatie. Lynn: “Collega’s van deze afdeling kunnen een volledige plaats delict digitaliseren en visueel in kaart brengen. Vervolgens kun je met een VR-bril op over het plaats delict ‘lopen’. Dat is niet alleen waardevol voor politiecollega’s, maar óók voor bijvoorbeeld Officieren van Justitie. Zij zijn niet op het plaats delict is geweest, maar krijgen op deze manier toch een beeld krijgt van het incident.”   Het ene incident heeft meer impact op Lynn dan het andere. Lynn: “Ik deed onderzoek bij het schietincident op de zorgboerderij in Alblasserdam in 2022. Op het plaats delict werden we geconfronteerd met betrokkenen en nabestaanden die naar de boerderij toe kwamen. De emoties bij die mensen… Dat vergeet ik nooit meer”.    Gelukkig kan Lynn hiermee terecht bij haar collega’s. Lynn: “We hebben een fijn team en collega’s zoeken elkaar ook buiten werk op. Die sfeer in het team helpt ontzettend bij het serieuze, en tegelijkertijd mooie werk waar we mee te maken hebben.”