Wracam z krakowskiego Kongresu Polityki Miejskiej i Regionalnej, podczas którego kopnął mnie ogromny zaszczyt - na zaproszenie organizatorów, Instytutu Rozwoju Miast i Regionów, Obserwatorium Polityki Miejskiej i Regionalnej IRMiR oraz Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej, miałem okazję wystąpić jako keynot speaker i odpowiedzieć na pytanie, dlaczego 🇵🇱 musi umieć w foresight.
Opowiadałem zatem o:
1️⃣ najważniejszych zmianach na świecie 🌍
2️⃣ związanych z nimi ❓niepewnościach
3️⃣ o tym, jak próbujemy ułożyć 🧩, podczas gdy tak naprawdę rozwiązujemy 🔍 zagadki
Przede wszystkim jednak o tym, że Polska 🇵🇱, państwo średniej rangi, o ograniczonych możliwościach i zasobach, nie może pozwolić sobie na spontan. Musi za to:
✅ ciągle odpowiadać na pytanie: „co dzieje się wokół mnie?”
✅ mieć wizję tego, dokąd chce zmierzać, i na jakich wartościach chce opierać swoją politykę
✅ umiejętnie dysponować zasobami
✅ nauczyć się przejść od wizji i scenariuszy do działania
Mówiąc krótko, musi być znacznie mądrzejsza 🧠 niż inny aktorzy stosunków międzynarodowych, zwłaszcza ci z 💪.
Apelowałem też o porzucenie myślenia, że administracja państwowa nie może czerpać doświadczeń z sektora prywatnego. Musi zacząć polegać na:
⚙️procesach, a nie przekonaniu, że w końcu trafi się jakiś 💡geniusz, który wprowadzi coś nowego (a potem przeminie)
a także związanym z tym
działaniu celowym 🎯 i przemyślanym, które mogłoby wspierać rozwój państwa, a nie tylko reaktywnie rozwiązywać problemy.
Moderowałem też panel o scenariuszach dla Polski i Europy do 2050. Wielkie dzięki dla Wojciech Dziemianowicz, Bogna Kietlińska-Radwańska, PhD Magdalena Góra i dr n. pr. Konrad Wojnarowski za podzielenie się przemyśleniami na temat konieczności długoterminowego planowania w sektorze publicznym, ryzyk i szans dla 🇵🇱 oraz 🇪🇺, a także rekomendacji, jak zadbać o lepszą przyszłość dla Polski.
Wielkie dzięki i wyrazy uznania 🙇 również dla organizatorów i organizatorek Kongresu. I za zaufanie, że 4CF The Futures Literacy Company dowiezie opowieść o przewodnikach po przyszłości i, miejmy nadzieję, dobrze zaplanowaną przyszłość 🫡
Wypada chyba podziękować też przedszkolakom 😉, z którymi miałem niegdyś okazję przeprowadzić „lekcję o przyszłości”, a które to natchnęły mnie stwierdzeniem, że „przyszłość to nasz wspólny dom”🏠 .
Dbajmy o niego i urządźmy go po swojemu, zanim inni zrobią to za nas.
