Przejdź do zawartości

Rodonit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rodonit
Ilustracja
Rodonit polerowany
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

krzemian manganu i wapnia; częste domieszki K, Fe, Mg
(CaMn4[Si5O15])

Twardość w skali Mohsa

5,5–6,5

Przełam

nierówny, muszlowy

Łupliwość

trzykierunkowa, dwukierunkowa-doskonała, wyraźna

Układ krystalograficzny

trójskośny

Gęstość minerału

3,4–3,74 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

ciemnoczerwona, mięsistoczerwona; czarne dendryczne wrostki, rzadko przezroczysta

Rysa

biała

Połysk

szklisty, perłowy

Skała z kryształami rodonitu
Kryształ rodonitu pochodzący z Conselheiro Lafaiete, Minas Gerais, Brazylia (5,0 x 3,2 x 1,1 cm)

Rodonit – minerał z gromady krzemianów. Należy do minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.

Nazwa pochodzi od gr. rhodon = róża – aluzja do barwy minerału. Ma zwykle na podstawowym czerwonym tle, czarne, dendrytyczne wrostki tlenku manganu.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Stosunkowo rzadko tworzy kryształy tabliczkowe, słupkowe, niekiedy wykazują pojedyncze lub wielokrotne zbliźniaczenia. Zazwyczaj występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych a sporadycznie włóknistych. Jest kruchy i przezroczysty. Czasami zawiera niewielkie ilości żelaza, magnezu, cyny.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Spotykany w skałach metamorficznych: skarnach, wapieniach, marmurach. W złożach rud manganowych, w osadach bogatych w rodochrozyt.

Miejsca występowania:

  • na świecie: Rosja – rejon Świerdłowska, Ukraina, Australia (Broken Hill) – materiał zbity, dobrze wykształcone kryształy pozyskiwane w galenie; Japonia (Honsiu); Meksyk, Szwecja – (Vermland) – materiał jubilerski o pięknej różowoczerwonej barwie; Tanzania – rejon Kilimandżaro, USA – Montana, Alaska, Kalifornia. Włochy – okolice Genui, Libola, San Marcelo,
  • w Polsce: mineral zbliżony składem do rodonitu stwierdzono w wapieniach manganowych pomiędzy Doliną Chochołowską i Lejową w Tatrach.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • stanowi lokalnie rudę manganu (zawiera do 42% Mn),
  • bywa używany do produkcji glazury i barwników malarskich,
  • w jubilerstwie ograniczone: stosowany w postaci kaboszonów. Poszukiwane są okazy różowe, i różowoczerwone z drobnymi białymi żyłkami. Kryształy jubilerskie pochodzą przede wszystkim z Kanady i Tanzanii,
  • używany jest do wyrobu drobnych przedmiotów, waz, wisiorków, naszyjników, jako kamień dekoracyjny np. okładziny stacji metra w Moskwie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leksykon Przyrodniczy. Minerały i kamienie szlachetne. Horyzont, 2002.
  • O. Medenbach, C. Sussieck-Fornefeld: Minerały. Świat Książki, 1996.
  • R. Hochleitner: Minerały i kryształy. Muza, 1994.
  • J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały. Multico, 1997.
  • Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
  • N. Sobczak: Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych. Alfa, 1986.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  翻译: