Biohazard 님이 최근에 작성한 평가

Not: İlginize teşekkürler. Artık Guild'imiz tamamlandı. Aktif olan, 50lvl olan, tüm mekanikleri bilen, ileri düzey arkadaşlar yazarsa denk gelip bir hal çaresine bakarız :p

Bizde bir Guild var. Yaş ortalaması da bir hayli yüksek. Oyunu bilen ya da öğrenmeye açık, gelişeceğimiz ve yardımlaşabileceğimiz kişiler arıyoruz. Ezekiel serverındayız. Ekipte bi adam var kore serverında ve beta serverında falan oynamış, Throne and Liberty vpnle girip pingle oynadığı için plaket fln verecekmiş katkısından dolayı dsfdsfhuds çok da eğlenceli biri xd Kadın erkek karma bir takımımız var. Saygısını bozmayan küfretmeyen kadın erkek farketmeksizin herkesi guildimize bekliyoruz. Lütfen gelin :( Özellikle hanım arkadaşlar siz de gelirseniz çok memnun olurum zira kadın sayımız az, bir başka hanım arkadaşım da niye bu kadar az kadın var diye üzülüyor. Adamlar da karakterleri kadın yapmışlar kadınlar matinesi gibi ama gerçek hayat mlsf öle değil... sdfhufuhsd Genelde sesli iletişime geçiyoruz ancak isteyen sese katılmayabilir de. lütfen oynayanlar beni eklesin. <3 tşklerden 1 buket.

Oyuna gelecek olursak, böyle vaov, oha müthiş bi oyun diyemeyeceğim ama kalabalıkken çok zevkli oluyormuş. Tam uzakdoğu tipi MMO (black desert falan gibi işte) Sürekli single player ya da coop oynadığım için bu kadar büyük ölçekli bir insan grubunda yok dungeon koş yok günlük görevleri yap yok guild boss öldür yok world boss öldür derken bağımlısı oldum. Bu oyun tek başına hayatta oynanmaz.

Yakuza 0 incelemem için tık tık
Yakuza Kiwami incelemem için tık tık

Yakuza hayranlığım çok yüksek düzeyde 0 sağolsun, seriyi bitirmeye and içtik ve başladık Kiwami 2'ye. Bir ara baydım 2021de oynamıştım en son, 3 sene sonra hikayenin tam ortasından başlayıp bitirdim. Söylemek istediğim ilk şey pavyon var evet, ve keyifli. Hatta 0'dan daha zorlu bir hale getirmişler bu yüzden alemin kralı olmak için vakit harcadım köpkeler gibi. Ama çok eğlenceliydi tadından yenmedi aktı yağ gibi. Etsuko teyzem yine var, ama tam hayat kurtarmıyor, bu sefer genç kızlar tahtını sallamış gibi :p

%100lemek Yakuza 0 kadar yormuyor. Bakmışlar herhalde millet bayıyor az yavaş yapak demişler o yüzden kısa sürede fullenir hale getirmişler. Neyse hikayeye geçelim...

Kiwami'den 1 yıl sonra... 2006 yılındayız. Tojo Klanı'na bağlı olan Omi subsidary'si hinlikler affedersiniz şerefsizlik peşindeler. Oyunun başında bi ton drama oluyor diyosun ki oo ye beybi başlıyoruz. Sonra bayık, bir hayli sıkıcı geçen tam 12 chapter sonrası finalde yine abuk sabuk saçma sapan olayların içine giriyoruz. Hayır daha da komiği iş öyle bir hal alıyor ki, bakıyosun Kiryu'ya "ulan diyosun bizim burada ne işimiz var..." Konuyla alakamız resmen sıfır. Polis bir hanımefendinin emri altında takılıyoruz abidik gubidik kore mafyası giriyor işin içine ya sabır çeke çeke oynadık... Oyun bitmeye yakın Majima Saga açılıyor, yemin ediyorum yarım saatlik bir oynanış var Kiryu'nun hikayeden iyi. Üstelik combatlar çok daha iyi. Bayılıyorum bu münafıka yav... Neyse, chapterların sıkıcılık seviyesini şöyle örneklendireyim: Bizim Haruka veledini (Kiwami incelemde yazıyor okuyunuz...) bir ajans görüp pek beğeniyor ünlü edicem seni diyor oyalanıyoruz kız istemiyor, neyse bara giderken bakıyoruz ki garsonlardan biri şarkı söylüyormuş da, müşteri şarkı söylemesini istiyormuş da, kız söylemek istemiyormuş da ağlayarak mekandan çıkıp Sotenbori nehrinin ortasında onca insan içinde şarkı söylüyor (???) ve bunu ajans farkediyor garson kızı alıyorlar end of the chapter. Evet aynen böyle. Değişik.

Yav Kiryu ile Sayaka öbüşünce şoka girdim olm japonlar siz ne boktan adamlarsınız böyle bir romantizm varolabilir mi ya delireceğim resmen. Yani romantik bir durum hiç yaşanmadan kızı laaaps diye öpmen şakka mı?? Aklımı yitirdim o an hükümsüzdür.

Haruka'ya dönecek olursak... Kiwami'de sokmadığımız mekan kalmadı kızın bilmediği bi bıçak sallamak oldu emaneti takmak oldu bu oyunda çok dikkatliyiz maşallah aman Haruka duymasın diye sürekli kapı dışına sktirediyoruz kızı. Ya sabır ya selamet bir ortamız yok mu arkadaşım?

Hikaye Kiwami'den daha iyi değil hatta Kiwami'nin hikayesi daha iyidi. Ama overall'de Kiwami 2 alır çünkü hem mini oyunlar daha zevkliydi (Karaokesi bok gibi olsa da), hem pavyon var yani kırmızı çizgim biliyorsunuz... Hem ilginç yeni minigame'ler var o yüzden keyifliydi. Dans yok, balıkçılık yok, JCC hiç yok bu sefer, Arcade 2 yeni oyun gelmiş (iğrenç), Toylet geldi (bu gerçekten de varmış, Japonyada tuvalette erkekler pisuvara işerken bir çeşit yarış yapıyosun ekranda? Böyle değişik) golf gelmiş, zar oyunları kaldırılmış, kart ve mahjong aynı. Seksi kız kart toplama yok ama Majima Constructions adında bir self defans mini oyunu yapmışlar ilginç keyifli bir strateji oyunuydu biraz vakit alıyor ama zevkliydi.

Bir de adam dövdükçe para kazanmak rahatlattı neydi öyle Kiwami'de sürünüyorduk fakirlikten yahu. Combatlar Yakuza 0'a göre bayağı kötü ama Kiwami'ye göre iyiydi. Özellikle endgame'e yaklaşırken çok smooth bir oynanış sundu o açıdan takdir edilesi. Para kolay kazanılıyor pavyondan. Bayağı zengin oldum HE HE HE >:D
Kiwami 2, 0'a yakın bir keyif sunuyor ancak bir 0 değil tabii. Açık söyleyeyim 3-4-5'ten artık pek umutlu değilim. 6. oyundan itibaren tadımız yerine gelecek gibi hissediyorum. Her şey Infinite Wealth için...

Gamepass'te varmış alın oradan oynayın derim. Çok sevgiler. <3

Bayıldım bayıldım ba yıl dım!

Oynadığım en keyifli indie oyunlardan birisi. Kesinlikle fiyatına değer bir oyun olmuş minimum 40 saat içeriği var. Bu devirde 1000 lira verip 40 saat content sunamayan oyunlar var arkadaşlar...

Konusuna gelelim hemen:
Dave isimli bir dayıyı oynuyoruz dünyalar tatlısı, mükemmel tepkileri var karakterin. Bu adam dalgıç. Cobra diye bir dostu var Fedon gibi denize düşen ilk insan tanesi olur kendisi, Cobra reyis diyor ki, "kardeşim sen zaten balik topluyosun, bak benim Bancho isimli bi arkadaşımın sushi dükkanı var, beraber işletin, sen balıkları topla adam yemeği yapsın payı kırışın" senin de kafaya yatıyor he olur diyosun ve başlıyosunuz dalmaya. Ama ne dalmak. Maşallah dayım kilosuna bakmadan canavar gibi dalıyor çıkıyor adeta bir denizkızı gibi...

Oyun ilerledikçe yeni karakterler, bu karakterlerin beklentileri, beklentilerine karşılık gelen sonuçlar çok keyifli olmuş. Oyun kesinlikle yormuyor, gereksiz zor değil chill isteyen herkesin çok keyif alacağı şekilde tasarlanmış. Oyundaki bossların çok büyük bir çoğunluğu kolay alt edilebilir çünkü hedeflenen şey bosslar değil deniz altında balik yakalamanın keyfi olmuş ki en çok bunu beğendim.

Oyunda minigame'ler var. Alakayı şöyle söyleyeyim balık tutma oyununda bir çeşit taiko gibi japon idol grubunu destekleyen başka bir abinin hareketlerini yönetiyor ve idol grubu şarkı söylerken eldeki ışıklarla destek oluyorsunuz. Benim rüyalar olur gibi...

Hikayenin sıkmaması ve ilerledikçe de heyecanını diri tutması gerçekten müthiş. Üstelik kedi sevilebiliyor ve beslenebiliyor da.

Muhakkak oynayın. Çok eğlenceli. Görsel şölen, pixel art çok başarılı ve çok detaylı kullanılmış. Bayılacaksınız.

2023 Editi: Umuyorum ki Steam oyun ödüllerinde güzel bir ödül alır. Harika bir oyundu.

Bu inceleme, Final Fantasy 7 (97 versiyon) oynamış kişiler için yazılmıştır.

Eğer bu oyun sizin Final Fantasy serisine ilk girişiniz ise, son yazdığıma bakın. Final Fantasy 7'nin senaryosunun çok başarılı, çok epik olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim.

Remake'e gelince... Hayatımda filler oyun oynadığımı ilk kez görüyorum. Çok ciddi bir hayal kırıklığına uğradım. Oyunun tahmini 3 bölümden oluşacağını zaten biliyorduk, çünkü Final Fantasy 7'nin 97 modelindeki hali minimum 150 saatten fazla bir playtime sunuyordu insana. FF7 Remake'in FF7'deki karşılığı main hikaye olarak 4-5 saat, kalan her şey filler. Ya 35 saat toplam playtime olabilir mi bu kadar bütçe ayırılan ve 60dolar olan bir oyun için? Türkiye'deki karşılığını geçtim, Super Mario franchise bu kadar sömürülmemiştir. Oynarken yemin olsun midem bulandı. Aşırı derecede sıkıldım, eminim fanlar da sıkılmıştır. Saçma sapan alakasız bosslar, aptal saptal hikayenin uzatılması... Vallahi fenalık geçirdim. Oyunda ne olacağını biliyorum, hikayenin gidişatına hakimim ama ne kadar salak yan boss varsa vermişler. Hayır anlamadığım diğer husus, eski oyunun sonunda herkes boss oluyor zaten onu nasıl çözecekler? Aptal saptal iş yapmışlar.

Square zaten son 7-8 yıldır berbat bir yönetim anlayışı mı benimsemiş nedir. Nasıl heyecanla aldım oyunu, bana sunduğu hizmete bak. Muhtemelen diğer oyunlarını almam, yılda 1 oyun çıkartıyorlar satışı artırsın diye, ya buna bile eyvallahım vardı ama ben başkasının hayatını dinlemek zorunda mıyım? Zaten FF7'deki tüm karakterler aşırı epik ve backgroundu olan karakterler. Yani Jessie gibi 10 dklık screen timeı olan karaktere tam 2 saatlik minigame ile birlikte senaryo yazdırmışlar. Biz onun geçmişini bilsek ne olur, bilmesek ne olur. Senaryoya katkısı 0 neredeyse. Aktris olmak istiyormuş, evine kimseyi almıyormuş. BİZE NE BİRADER BUNDAN?

Gerçekten kendimce protesto ediyorum, efendi efendi Crisis Core'umu oynar basar geçerim. (gitti yine aldı tüm seriyi xd)

Oyunun sadece 3 iyi noktası var:
-Görseller müthiş. Karakterlerin 97'deki halinden 2022deki haline... İnanılmaz bir fark var bu oyunu iyi kılan tek unsur olabilir.
-Müzikler eski oyunla neredeyse birebir. Bu da tüyleri diken diken eden konseptlerden biri.
-E tabii en iyisi, realtime combat yapısının olması. Turnbased oynarken ağlayan ben çok sevinerek vur vur vur yaptım. Buradaki oynanabilirlik çok iyiydi.

Bunun dışında her şey çöp. Kurgu çöp, yan hikayeler çöp (karaktere sıfır katkısı var üstelik verdiği itemler de öyle ahım şahım sürpriz bi item de değil), bosslar çöp ne kadar alakasız tip varsa toplamışlar. Senaryo zaten çöp olmuş asıl oyundaki 10 saati evirip çevirip 40 saate çıkartmışlar ama nasıl sıkıcı anlatamam. (Ya bir hayalet hikayesi var oyunda tam 4-5 saat sürüyor. boş bir de.)

Final Fantasy hiç oynamadıysanız almayın, başlama niyetim var derseniz başlayacağınız oyun kesinlikle bu olmasın. Final Fantasy hayranıysanız önyargı ile alın, ne olacağını bilerek alın. Ben sırf sonunu görmek için oynuyorum (Ki sonunun nerede kesileceğini de biliyorum, bunu bilerek oynuyorum)

Kesinlikle önermiyorum.

İşbu yazı bir inceleme değil, sitem içermektedir:Banished benzeri oyunlarda köstebek (kunduzmuş hayvan köstebek nereden çıktı KEKW) olduğunuz minnoş evler vs yaptığınız bir koloni simülasyon oyunu. ya bu oyunu aşırı ötesi beğendim, bir banished gibi saatlerimi gömecektim özellikle kuraklık/sulama dönemleri falan müthiş keyifli tam böyle time-risk management üzerine lakin...bir şehir kurma simülasyonuna district (bölge) eklemek nedir? ben bir alandaki mesafeye erişemiyorum, alanın tamamına sahip olmak için bölge bölge ayırmam gerekiyor? Erişemediğim gibi büyüyemiyorum büyüyemeyince 50 kişide kaldım. Gittim bi tane başka district kurdum onca zahmete girip 2ye böldüm adamları, ruinlerden scrap metal topluyorum diğer districte gönderemiyorum. inanılmaz deli oldum ya. aşırı sinirlendim. öbür taraf susuzluktan kriz yaşıyor, diğer taraf gelişecek sanayi devrimine geçemiyor çünkü civarında metal yok. böyle böyle delirdim. Bu district olayını çözerlerse oyun bayağı iyi. Çözmezlerse de kendileri bilir... :( Tutorial da aşırı yetersizdi. Şu district olayını anlatsalardı bari orada. Ben anlamadım depiniyorum burada. Millete bakıyorum falan ne manyak düzenek yapmışlar ben mi çözemedim şu bölge olayını bilmiyorum ya. O bölge işini çözsem yağ gibi akacaktı oyun. Kuraklığa da çözüm bulamadım. Şimdilik tavsiye etmiyorum, ama şu bölge olayına iyi bi tutorial getirirlerse ya da ben üşenmeyip izleyip çözüp gelirsem belki yorumu değiştiririm.

Bu incelemeyi ödül dönemi için yazdım ancak bir revize yapacağım. Keyifli ve beğendiğim bir oyundu.

Nisan 2023 Revize Vakti:

Evet merhaba merhaba, sonunda V Rising'de bayağı ilerleme kaydettim ve artık bunu yazabiliyorum.

Öncelikle oynanıştan bahsedelim. Bir vampir olarak uyanıyorsunuz, bi tane kocaman harita var, inanılmaz basit oynanabilirlikle saldırı, dodge mekaniğini çözüyorsunuz ufak bi tutorial alanı yapmışlar. Gündüz ışıktan zarar görüyorsunuz hep gece hareket etmek lazım. Oyun sizi çok kolay ve anlaşılır şekilde yönlendiriyor. Base kuruyorsunuz, köleleriniz oluyor, daha da ilerletip kendi şatonuzu kurup işleri ilerletmeye dayalı bir oyun.

Oyunun kilit noktası ise, bazı yerlerde bosslar var. Onları öldürmeye çalışmanız lazım ki daha iyi teknolojiler öğrenip ilerleyebilesin.

Bossların bazıları felaket. Bazıları ise çantada keklik. Yani allah kitap indirerek oynadığım boss son 2 canı kala beni öldürebiliyor. Bazen de çizik almadan ben onları öldürebiliyorum.

Single Player ve Coop opsiyonları var. PvE ve PvP opsiyonları var. Hepsini bırak, hepinizin birbirinize düşman olduğunuz bir sunucu bile kurup 20 adam toplayıp girebilirsiniz. Yani oyunda birbirinizle de dövüşebileceğiniz alternatifler sunulmuş. Adamın yaptığı şatoyu kırmak için yapılan türlü türlü işler mi dersiniz, onu buna kırdırmak mı dersiniz her bok var.

EXP mantığı kesinlikle yok. Üzerine ne giyiyorsan onun levelını alıyorsun, müthiş olay bu. Mesela arkadaşlarınla oynarken arkadaşların biraz ilerlemiş olsun. Hop oyuna gelip kardeş bana da bi Merciless Iron Spear yap diyorsunuz, hop 3 level atlanmış oluyor. Öyle süper bir şey.

Handikaplarına gelince...

*Oyun solo aşırı zor (ben solo oynadım çoğunlukla) ancak şöyle bir durum var, boss kesmeye gittiğinizde eğer ki boss'a 2 kişi gidiliyorsa, kişi sayısına göre bossun gücü değişiyor. Bu olay çok güzel olsa da, soloyla öldüremediğin adamı birlikte en fazla dikkatini çektirerek (aggro) öldürebilirsiniz bu da çok bi artı sağlar mı emin değilim.

*Scroll ve Paper diye geliştirmeler topluyorsunuz. Bunları topladıkça Research Desk'te yeni teknolojiler, yeni silahlar öğrenebiliyorsunuz. Bunu solo toplamak aşırı zor. Her girdiğiniz kamp alanında max 20 tane Paper falan düşüyor ve bir teknolojiyi öğrenmek 50 Paper tutuyor ve teknolojiden 20 tane var. Sürekli loot konseptine gitmek biraz bayıyor açıkçası. Study dediğimiz alanda Paper Press bulmanız lazım ama o da 40'da 1 ihtimal yine bol bol Scroll toplamanız lazım. Research rastgele açılıyor. (İleride de Schematic var o daha da fenalık getiriyor insana)

*Teleport alanları var ancak üzerinizde item varken teleport olamıyorsunuz. Bu yüzden sürekli koskoca haritada sağa sola koşturmak lazım. Bu çok büyük bir eksi. (Tavsiyem ilk kurulumda Farbane Woods'ta yukarıya en yakın alana kurulum yapmanız. Early ve Mid game'de çok iş görüyor ancak Late game'de yine amelespor koştur dur)

Oyunun pozitiflerine gelelim:

*İnanılmaz kolay bir oynanış, mekaniklere çok kolay alışma, oyunun aslında çok kolay olması ama bunda uzmanlaşmanın zor olması (Easy to learn, hard to master)

*Boss öldürdükçe ekstra güçler kazanmanız ve bu güçleri kullanabiliyor olmanız

*Item craftlama, craft düzeni çok kolay. Çoğu malzeme çok kolay toplanıyor (Ekstrem ürünler hariç)

*TPS olması (ben FPS pek sevmiyorum o yüzden çok keyif aldım)

*Karakterin EXP gibi bir konseptinin olmayıp da üzerine gerekli itemlar geçirilirse anında 40 lvl olabilmesi kolaylığı.

*Oyunu öğretme, oyuna alışma işlerinin çok hızlıca halledilebilmesi (Buradan UX'ci arkadaşları tebrik ederim oyun dediğin böyle yapılır) Burada Kölelikle alakalı bi sorun vardı ben ilk oynarken, ama onu da bayağı kolaylaştırmışlar.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar. Güzel oyun, kesinlikle tavsiye ederim.

Final Fantasy XV, arkadaşımın PS4ünde öve öve bitiremediği bir oyundu. Ne var bunda bu kadar övülecek deyip denemeye karar verdim. Ancak makinem kaldırmadı. 3 fpsli oyun mu olur usta. Üstelik PS4 gibi bir işletim sistemim vardı ama PC versiyonunda daha iyisini istiyor. Saçma bence. Neyse, şu anda oynuyorum 120fpsle ultrada ama. Bir hayli beğendim oyunu.

Bi tane genç var Noctis diye, illet kibirli lanet bir çocuk. Ukala şekil şukul yapıyor, bir de çirkin. Babası karizma ama. Neyse, oraya da gelicem. Noctis'i yönetiyoruz, 3 de arkadaşı var. Prompto (Nişancı), Ignis (Çift Dagger/Aşçı), Gladiolus (Salt Güç/Broadsword) Bunlara tam bir hakimiyet yok, seçimlerinde ve combatlarda destek sağlıyorlar. Genel işleyiş Noctis'ten ilerliyor. Tam anlamıyla Noctis kararıyla ilerletiyoruz. Ha derseniz hikaye değişiyor mu? Hayır, lineer ilerliyor. Ama ıvır zıvırlar için EXP değişikleri oluyor. Doğru cevaplarda yüksek EXP falan alınıyor.

Hikayeye gelecek olursak, oyunun başını kaçırdım ben klasik japon işi olaya laaaap diye sokuyolar seni kim nedir necidir anlamıyosun bile. Bi tane baba var kral bu, biz de oğlu velet ukala sümüklü ergen, acayip tilt oldum bizim oğlana ama sonra onu minnoş bir beybiye çevirdim 1000 tane side queste koşuyom herkese yardım ediyom çiçek gibi oldum. Noctis, Lunafreya isimli bir hanım kızla evlenecek, bunu almaya gidiyoruz biz gelin alır gibi arkadaşlarımı topluyorum zuhahahaha kingdomun kapısını açmıcaklar para isticekler 1000 gil vercem bu ne sakız mı alıyon dicekler neyse efendim, yol esnasında ben ıvır zıvır daha bu tuş neydi bu ne işe yarıyo arabayı ben kullanabiliyom mu derken bizim krallığa saldırıyolar, Noctis'in babayı da rahmetli yapıyolar. Lunafreya piyasada yok, öldü möldü deniyor ama ölmedi yani bence. Biz de krallığın tek varisi olarak düşmanımız olan başka bir krallığın saldırısına uğruyoruz. Zırt pırt asker dehlemekten yoruldum bu arada. Ama combatlar zevkli.

Final Fantasy X mesela turnbased idi, bunda combatlar anlık, yani realtime. O olay müthiş olmuş. Bir de FFX koridor oyunuydu tek yerde gidiyosun, bunda nereye istersen yardır.

Şimdi Final Fantasy evrenini hiç bilmeyenler için, hiç merak etmeyin, her FF oyunu birbirinden farklı sekansla ilerliyor ancak FFXV'nin konsept bir hayli değişik olmuş. Bildiğin open-world oyun oynuyoruz. Canım ne isterse onu yapıyorum side quest yapıyorum oraya buraya gidiyorum. Güzel bir özgürlük vermişler. Sürekli Noctis ve tayfasıyla yollardayım. Oyunda çoğu zaman araba sürmekle geçiyor. İgnis'e paslıyom genelde o sürüyo. Bence bu tip bi FF olmuş bu arada ben çok beğendim. Fanları bokluyo biraz ama olsun.

Oyunda görev yaptıkça, gil dediğimiz FF içindeki genel para biriminden kazanıyorsunuz. Chocobo dediğimiz bir çeşit büyük tavukumsu kiralıyorsunuz dünyalar tatlısı, bunu customize edebiliyorsunuz. Arabayla gidilemeyen yerlerde ıslıkla çağırabiliyosunuz (bunu geç keşfettim hushushus) sürülebilir bir rahatlığı var at kullanmak gibi değil, ama dövüş sırasında hayvan sağa sola kaçıyor. tavuk işte.

Arabayı manuel ya da otomatik kullanma olayı var, Başlarda Ignis kullanıyor arabayı sonra istersen sen de devralabiliyorsun o olay müthiş güzel. Akşam oldu bu cenavar çok oluyor o nedenle ekipten biri muhakkak beni durdurup hadi bu gece yatak yorulduk diyorlar, kararı sen veriyorsun. Motel, karavan gibi konseptlerin yarı sıra alanlarda kamp yapılacak yerler var. Orada Ignis kral bize yemek falan pişiriyo. Favori yemekleri var her bir kişinin. Onlar da boost sağlıyor.

Her bir kişinin (yani 4 kişilik ekibin) giyiminden, kuşamından, üzerine takındığı aksesuarından, hangi şekilde saldıracağına karar biz karar veriyoruz. Bunlarla statlar yükseliyor, EXP almaları kolaylaşıyor. O olay da güzel. Yani mesela ben Prompto'yu şirin bi şekilde giydirebiliyorum, imkanım olsa Noctis'i çıplak bırakırdım burnu sürtülsün diye de onunla dövüşüyom ölmek zevkli olmazdı. Çünkü kıyafetlerde özel stat arttırıcılar var.

4 ekip üyesinin uzmanlık alanları var. Prompto: Fotoğrafçılık. Sürekli fotoğraf çekiyor. Dövüşürken biz orada depiniyoruz bu foto çekiyo cenavarlar götümüzü ısıracak hala kadraj derdinde. Saftirik ama aşırı sevimli bi çocuk. Günün gecesinde çok güzel fotolar çıkıyor. Ignis: Aşçılık. Kampta sürekli yemek yapıyo kral her gece farklı yemek yaptırıyom ki statı artsın canım benim. İçlerinde en akli selim olan bu. Gladiolus, salt güç. Onun skill'i survival. Yani dövüştükçe ve track ettikçe daha iyi itemler ve daha güçlü takip sistemi veriyor. Çok karizmatik bebişim benim. Bizde ne var? Balıkçılık. Balıkçılık ne abi ya. Tüm karakterlere bakıyosun kendine özgü bir şey var tüm Square Enix toplanmış napalım ne ekleyelim demişler, abi balığı eklemedik yaaaaaa demiş biri, çıkıp diğeri de demiş ki Noctis'te bi bok yok balık verelim bari demişler. Öyle bir şey. (Balıkçılığı severim oyunlarda bu arada shshhs)

Bir de FF'ye aşina olanlar bilir, AP olayı var. Ability Points dediğimiz şey quest geçtikçe (side/ana farketmez) elde ediliyor diye hatırlıyorum ve karakterin güçlenmesini, ilerlemesini sağlıyor. Yeni yetenekler tüm ıvırlar zıvırlar buradan yönetiliyor. Biraz karışık gibi gelebilir ama FFX'ten çok daha basit bir sistem olmuş bence.

Görsellik, manzara tek kelime ile: MÜKEMMEL. İnanılmaz güzel bir deneyim yaşatıyor. Özellikle buna çok önem vermişler, her bir detay, her görülen yere gidilebilme keyfi insana büyük bir verim sağlıyor. Oyundan aldığınız verim kat be kat artıyor. Gathering olayı var, hayvanlardan yerden itemler toplanabiliyor ve bunlar yemek ıvır zıvıra bir şeye muhakkak yarıyor. X'te yemek yiyemiyorduk ama XV'de Ignis krala tarif bile hazırlanıyor.

Daha 3. chapterdayım ama çok keyifli gidiyor. Oyunu bitirince güncelleyeceğim. Şimdilik anlatacaklarım bu kadar. Tavsiye ediyorum, keyifli bir dövüş stili var, acayip bosslar dövüyosunuz. Combat bazen sıkıntı ama genel anlamda iyi.

-----------------------------------

Oyunu bitirme editi: Oyun çok iyi arkadaşlar. Omen tonrem dedim. Müthiş bir senaryo, inanılmaz keyifli bir gameplay sunuyor size. Noctis'e de aşırı ısındım. Ardyn lanet olsun sana pis herif. Hepsinin senaryosunu da ayrı ayrı oynadım. Oyunun finali beni tatmin etti. Oynamanız şiddetle tavsiyedir.

Bu inceleme 31 Ekim 2016 tarihinde özel bir oyun dergisi için yazılmıştır.

Bundan 1 sene önce, oyunun henüz tam sürümü çıkmamışken bir arkadaşımın tavsiyesi ile alıp denediğim bir oyun, Rimworld. En basit tabir ile bilim-kurgu tabanlı koloni kurma simülasyonu olarak adlandırabiliriz.

Oyunun hikayesine şöyle bir göz atmak istersek,

Gelecekte, insanlığın dünya’dan başka yaşam alanları bulduğu ve uzayda yolculuğun mümkün olduğu bir zamanda, üç karakterimiz kapsüllerde uyutularak yoluna devam etmektedir. Uyandıkları anda büyük bir sorunla karşılaşırlar: uzay mekiğinde büyük bir hasar vardır. Kendilerini kurtarmak için kaçış kapsüllerine binip bir gezegene düşerler. Hikaye bu şekilde
başlamış olur.

Öncelikle hangi gezegene “düşmek” istediğinizi, düşeceğiniz yerin iklim şartlarını, bütün karakterlerinizin özelliklerini kendiniz belirliyorsunuz. Ardından düştüğünüz yerde bir yaşam kurmaya başlıyorsunuz. Bu karakterlerin özelliklerine göre iş bölümü veriyor, bir çok sıkıntıya karşı başa çıkmaya çalışıyorsunuz.

Kolonide bulunan insanlarınızın yemek, barınak, eğlenme gibi ihtiyaçlarını karşılamanız gerekiyor. Aksi takdirde eğer bu şartlar sağlanmazsa kolonideki elemanlarınız psikolojik buhranlar geçiriyor, daha da kötüsü etrafa saldırmaya başlıyor. Tercih etmiş olduğunuz karakterinizin geçmişte nelerle uğraştığını hobi/fobi seçeneklerinden görebiliyorsunuz. Bu buhranları en aza indirebilmek için onun istediği koşulları sağlamış olmanız gerekiyor.

Tabii iş bununla da sınırlı kalmıyor, düştüğünüz gezegende sizden başka insanlar da oluyor ve kimisi size saldırırken, kimisi ile dostluk ilişkilerinde oluyorsunuz. Düşmanlarınıza karşı kendinizi savunacak bariyerler, silahlar ve en önemlisi bu silahların çalışmasını sağlayacak enerjiler üretmeye çalışıyorsunuz.

Hammade elde edebilmek ve bunları düşmanlara karşı kullanabilmek için kazı yapmanız, besin ihtiyacınız için tarla ekip biçmeniz gerekiyor.

Dostlarınızdan alışveriş yapabilir, sizde bulunan bir ürünü ona satabilir ve onda bulunan bir ürünü satın alabilirsiniz. Onun dışında bir portal kurduktan sonra yörüngenize giren uzay araçlarından da ürün alış-verişi sağlayabilirsiniz. Gümüş oyundaki para birimi olarak iş görüyor.

Düşmanlarınız size saldırmaya karar verdi, başarılı bir şekilde üstesinden geldiniz ve yerde düşmanlarınızdan biri yatıyor. O kişiyi öldürebilir, esir alabilir ya da serbest bırakabilirsiniz. Esir aldığınız taktirde mini hapishaneye ihtiyacınız oluyor. Düşmanınızla iyi ilişkiler kurup koloninize katmak isteyebilir, infaz edebilir, iyi bir bakımdan sonra serbest bırakabilirsiniz. Serbest bıraktığınızda esir alınan kişinin sağlık durumu iyiyse düşman klan ile olan ilişkinizde pozitif gelişmeler söz konusu oluyor.

Koloninize zarar verebilecek tek şey düşmanlar olmuyor. Doğal iklim şartları(aşırı sıcaklık-aşırı soğukluk), yeraltı böcekleri, uzaydan gelen android yaratıklar, vahşileşebilen hayvanlar gibi tehlikelerle de başa çıkmanız gerekiyor.

Girdiğiniz savaşlarda koloni elemanlarınızdan biri hasar aldığında revire götürebilir, ileri seviye bir doktor bir revirde ona biyonik kol-bacak-göz takabilir ve sağlığını düzeltmek adına tarlada ekip biçtiğiniz bitkilerden yapılan ilaçlarla yardımcı olabilirsiniz. Tabii düşük seviyeli bir doktor biyonik kol takarken komple kolsuz da bırakabilir ve operasyon masasında kendi adamını öldürebilir de.

Rimworld’ü belki de en ilginç kılan kısım bu olsa gerek. Bir çok şeyi riske dayalı olarak oynuyor oluşunuz, verdiğiniz her yeni bir kararda yeni bir şey öğreniyor oluşunuz ve bu sayede yeni bir oyuna başlasanız bile hiç sıkıcı gelmiyor oluşu olabilir.

Oyun içerisinde kendi zorluk seviyenizi belirleyebiliyor ve Rimworld tarafından sağlanmış 3 oyun hikayesi ile oynayabiliyorsunuz.

Birincisi: Cassandra Classic; oyunun standard hikayesidir. Katman halinde zorlaşan bir zorluk seviyesine sahip. Düşmanlarınız ilk başta sopalarla gelirken ilerleyen bölümlerde taramalı tüfeklerle gelebilirler. Bu hikayeyi seçerseniz, ekstra olarak size yörüngeye girmiş kapsüllerden yardım gelmektedir.

İkincisi: Phoebe Chillax; isminden de benzetildiği gibi rahat ilerlenen, tamamen ana üs inşa etme tabanlı diğer hikayelere göre en sakin olan hikayeye sahip. Düşman sayısı oldukça az ya da yok. Bu sayede üssünüze daha çok önem verebilir, güzel tasarımlar üretebilirsiniz.

Üçüncüsü: Random Randy; içlerinde en tehlikeli ve zor olan hikaye Randy hikayesidir. Bir yandan güneş tutulması yaşarken bir yandan şiddetli bir yağmur ile başa çıkmak zorunda kalabilir, bütün elektrikli devreleriniz patlayıp alev alabilir, her şey daha kötüye nasıl gidebilir derken bir yanda düşmanlarla savaşıp bir yandan da vahşi hayvanlarla başa çıkmak zorunda kalabilirsiniz. Bu modda koloni elemanlarınız çok daha kolay buhranlar geçirip çıldırabilirler. Kaos istiyorsanız tam size göre bir hikayeye sahip.

Sonuç:
Koloninizi büyütmek, yeni elemanlar almak, onların alakasız ve türlü sebeplerle ölmesine sebep olmak, bir yandan da doğal afetlerle, düşmanlarınıza başa çıkmaya çalışmak, özetle hayatta kalmaya çalışmak olarak adlandırabiliriz Rimworld’ü. Her oynadığınızda yeni bir şey öğrenmenizi sağlayan, her denemenizde başarışız olsanız bile bir daha oynamak isteyeceğiniz bir oyun.

Oyundaki nihai amacınız, bulunan gezegende tekrar gemi inşa ederek yolculuğa devam etmektir. Ancak bu durum hiç de sandığınız kadar kolay olmayacaktır.

Sun Haven'i bir oyun inceleme sitesinde Stardew Valley ama büyülü versiyon demişlerdi. Gerçekten keyifli ve Stardew Valley oynayanların beğeneceği bir oyun ancak, save dosyanız birden yok olabiliyor maalesef çok saçma sapan buglar mevcut. İlerleyen dönemlerde satın almanızı tavsiye ederim. Şimdilik almayın.

İleride bu incelemeyi düzeltirim tüm save dosyam gittiği için birden yıkıldım... İyileşme sürecine gireceğim bb :peepoCry:

2021 Oyun Ödülleri Edit: Hala oyunu başarılı bulamıyorum. Tekrar başladım gerçi.

Ya iyi oyun hoş oyun da... Gelin size biraz oyundan bahsedeyim, siz karar verin:

Oyun kısaca bir han işletme simülasyonu. Müşteriler geliyor siz müşterilere göre içine aroma ekleyebileceğiniz biralar hazırlıyor, servis edebileceğiniz yemekler hazırlıyor ve ileri aşamada handa kalabilecekleri odaları hazırlıyorsunuz. Bira hazırlama olayı başta aşırı karışık gelse de randımana alıştıktan sonra keyifli oluyor. Medieval teması baz alınarak bir han işletmek istesen nasıl olurdu? sorusunun cevabı olmuş... İleri seviyelerde altında eleman çalıştırabiliyorsun o kısım da tatlı. Bu konuda yaratıcı ve iç rahatlatan bir etkisi var.

Gel gelelim, oyunun çok fazla UX hatası mevcut. Ne olduğu tutorialda anlatılmış ancak hem bu tutorial çok eksik, hem de kullanıcıya erişim kolaylığı sağlanmamış. Kullanıcı deneyimi açısından oyunun test edilmediği çok belli. Karakter sınırlı şeyleri yapıyor animasyonlarda da problem var. Oyun 12 leveldan sonra gelişim sağlamıyor, ilerlemiyor. Oyunun hala geliştirildiğini duydum belki ileri aşamada oynanabilir ama şu anda pek tavsiye etmem. Yine de konsepti güzeldi.