Jest idea Patricka Batemana, jakaś abstrakcja — ale nie ma prawdziwego mnie; jest tylko byt, coś iluzorycznego… i chociaż mogę ukryć moje zimne spojrzenie, a ty możesz uścisnąć moją dłoń i poczuć, jak ciało ściska twoją, a może nawet czujesz, że nasz styl życia jest prawdopodobnie porównywalny: po prostu… mnie tu... nie ma.