Omroep HUMAN

Mirte besloot haar euthanasietraject af te breken: “Ik wil graag de verhalen van hoop brengen." Mirte ging van kliniek naar kliniek, van opname naar opname, tot ze uiteindelijk een euthanasietraject startte. “Ik sprak voor het eerst over mijn doodswens. Juist door daar ruimte aan te geven, ontstond er ruimte om het leven te gaan ontdekken.” Uiteindelijk stopte ze met het traject. In media zijn veel persoonlijke verhalen te zien over mensen met een doodswens die wél euthanasie krijgen. Terwijl blijkt dat uiteindelijk slechts één op de tien mensen die zich aanmeldt bij het Expertisecentrum Euthanasie, daadwerkelijk overlijdt door euthanasie. Veel meer mensen trekken hun verzoek in, herstellen of komen toch niet in aanmerking. Het eenzijdige beeld in media kan volgens behandelaars, waarmee Medialogica spreekt, een risico vormen voor patiënten die het moeilijk hebben. Ook Mirte maakt zich zorgen over de media-aandacht: “Wat mij opvalt in de media is dat er eenzijdig en sensatiebelust over het thema uitzichtloos psychisch lijden wordt gesproken. Ik zou zo graag ook de verhalen van hoop willen brengen. Over mensen zoals ik, die het euthanasietraject hebben afgebroken.” In deze tweedelige serie onderzoekt Medialogica Ontleedt de rol van de berichtgeving rond euthanasie bij psychisch lijden en het effect daarvan op het inmiddels zwaarbeladen debat. Kijk nu op NPO Start. human.nl/medialogica

Verslaafd aan social media: “Ik gebruikte mijn telefoon om het feit dat ik met niet goed voelde weg te stoppen."   Julia was voortdurend bezig met haar leven online en gebruikte haar telefoon om negatieve gevoelens te onderdrukken. "Je had een Julia op social media, maar de Julia die ik in het echt was, dat was een hele andere Julia,” zegt ze. "Die sprak niet meer veel, loog, was heel onzeker, en hoorde er ook niet meer bij. Maar online was ik juist populair.” Uiteindelijk ging ze voor haar verslaving naar een afkickkliniek. Julia is niet de enige die hier last van heeft: van alle social media-gebruikers zegt tien procent verslaafd te zijn aan sociale media, blijkt uit cijfers van het CBS. Ze worden onrustig als ze binnenkomende berichten niet kunnen openen, of bang zijn online iets te missen. Ook geeft een deel van hen aan voorkeur te geven aan contact via sociale media boven een persoonlijke ontmoeting.    En van zo’n verslaving kom je niet zomaar af, weet Julia. “Als je verslaafd bent, gaat dat nooit meer weg. Maar, je kunt de verslaving wel onder controle houden. Ik heb nu geen Instagram meer, geen Snapchat, geen Facebook, en ik ben overgestapt op een Nokia.”   Dit fragment komt uit een video voor Clickwise, een Schooltv-reeks die jongeren bewust maakt van hun eigen gedrag online en de gevolgen ervan. Ga voor meer info naar human.nl/clickwise

"Vanuit de ruimte zie je dat de planeet niet oneindig is en dat voelde heel benauwd."   André Kuipers is een van de vele astronauten die zich na een ruimtereis gaat inzetten voor het klimaat. "Pas toen ik mijn eerste vlucht rond de aarde draaide kreeg ik het besef: dit is alles wat we hebben." Sindsdien gaat Kuipers in gesprek met wetenschappers en studenten over het belang van ruimteverkenning voor een duurzame toekomst.   "Als je in de Amazone staat denk je misschien: een boompje meer of minder, er zijn er genoeg. Maar vanuit de ruimte zie je hoe beperkt het allemaal is." Kunnen die inzichten vanuit de ruimte onze kwetsbare planeet helpen?   Luister de hele aflevering over Ruimtevaart van De Publieke Tribune via NPO Luister of een andere podcastapp.

WE HEBBEN EEN GOUDEN KALF GEWONNEN!!! 🎉 Bilal El Aoumari heeft in de categorie Beste Bijrol Dramaserie gewonnen bij het Nederlands Filmfestival voor zijn rol als Ibrahim in Laura H. Laura H. is een dramaserie van de VPRO, HUMAN en VRT in coproductie met Tomtit Film en Mockingbird Productions. We zijn heel trots op alle makers, maar natuurlijk in het bijzonder op Bilal, gefeliciteerd!!! Laura H. vertelt het op waarheid gebaseerde verhaal van Laura. De tiener uit Zoetermeer neemt in haar zoektocht naar zichzelf een nieuwe identiteit aan en reist met haar man Ibrahim en twee kinderen naar het kalifaat in Syrië. Stream de serie nu op NPO Start of ga naar human.nl/LauraH.

"Op straat leven is doodeng," zegt Bono die jaren thuisloos was en een aantal weken op straat leefde.   "Ik heb familie die welwillend is mij te helpen," zegt Bono. "Maar op een gegeven moment zijn je bronnen gewoon uitgeput." Ook aan hulp van zijn familie zat een limiet. Zijn enige mogelijkheid was toen om op straat te leven: "Ik heb zelf maar een aantal weken op straat moeten doorbrengen, maar die weken duren ellenlang. De nachten op straat zijn doodeng. Ik heb niet kunnen slapen."   Sinds twee nachten verblijft Bono in dak- en thuislozenopvang Stichting Springplank, een plek waar mensen even kunnen binnenlopen voor een maaltijd, een frisse douche, en waar voor sommigen zelfs een kamer voor tijdelijk verblijf beschikbaar is. Bono hoopt tijdens zijn verblijf hier weer ruimte te krijgen om zichzelf te ontwikkelen en verder te gaan. "Niemand wil in deze situatie blijven."   In De Publieke Tribune gaan we in gesprek met (ex-)dak- en thuislozen, begeleiders en de wethouder over de dagelijkse realiteit van dakloosheid en de weg naar herstel. Luister nu via NPO Luister of een andere podcastapp.

🎉 WE ZIJN GENOMINEERD VOOR EEN EMMY! 🏆 De Mensenbieb, een co-productie van Mediawan Skyhigh en HUMAN, is genomineerd voor een International Academy of Television Arts & Sciences (International Emmy Awards). De Mensenbieb is een van de vier programma's die is genomineerd in de categorie Kids - Factual en de enige Nederlandse nominatie op de lijst. We zijn vanzelfsprekend apetrots op het hele team. 25 november weten we of we de Emmy winnen. In De Mensenbieb leen je geen boek, maar een mens. Bibliothecarissen Quinty Misiedjan (seizoen 1) en Roeland Wendel geven kinderen de ruimte om alle vragen te stellen aan mensen die ze normaal niet zo gauw spreken. Zo ging Eva (9 jaar) in gesprek met de ongeneeslijk zieke Jip. Hoe is het om te weten dat je binnenkort zult gaan sterven? Reacties van creatief directeur (Mediawan Skyhigh) Marc Dik en directeur/hoofdredacteur Willemien van Aalst vind je op onze site. https://lnkd.in/eK8tWNkq Kijk De Mensenbieb elke zondag om 19:20 uur op NPO Zapp, en stream op NPO Start.

“De mensen die denken dat ze heel objectief zijn, discrimineren het meest.” Dat zegt filosoof Lieke Asma, op basis van een onderzoek dat ze in haar boek omschrijft. Hieruit blijkt dat mensen niet zo objectief handelen als ze denken: de meeste mensen kozen bijvoorbeeld - ondanks dat ze dachten objectief te zijn - een mannelijke kandidaat voor de functie van politiechef boven een vrouwelijke, ook al waren hun cv's qua ervaring en opleiding gelijk. Toch hadden de mensen die aan het onderzoek meededen dus zelf het idee dat ze een eerlijke beslissing namen, gebaseerd op rationele argumenten. "Het onderzoek laat zien dat irrelevante informatie voor de uiteindelijke beslissing wordt gebruikt," zegt Asma. Zonder dat ze dat dus zelf door hebben. "Op die manier kan je heel makkelijk blind blijven voor het feit dat je informatie gebruikt om je keuze te maken, die je eigenlijk niet zou willen gebruiken." Kijk het hele Brainwash-gesprek met Asma over vooroordelen hier: https://lnkd.in/ejruM2B8

“Humanistische verzorgers voegen iets toe wat niemand anders kan toevoegen.”   Als je als militair rondloopt met gewetensvragen over geweld, of na thuiskomst het leed van een conflictgebied niet van je af kan schudden, kunnen militairen en veteranen terecht bij een humanistisch geestelijk verzorger. “Wij trekken op met de militairen en proberen hun vertrouwen te winnen," zegt Erwin A. Kamp - 📗-. Dit doen de verzorgers zonder protocollen, maar op basis van medemenselijkheid. Het bijzondere aan hun functie, is dat ze er niet zijn om iemand te genezen. “Militairen kunnen met ons in gesprek gaan zonder dat dat enige nadelige consequentie kan hebben en zonder een wezenlijk doel voor ogen.” Het is een veilige plek waar je je hart kan luchten. Coen Verbraak gaat in De Publieke Tribune verder in gesprek met deze humanistisch geestelijk verzorgers. Luister de hele aflevering via NPO Luister of een andere podcastapp.

Altijd maar meer en groter? Het is een keer genoeg. Daar wordt de wereld beter van.    Bob Goudzwaard was hoogleraar aan de VU, politicus bij het CDA en de econoom die de term "economie van het genoeg" bedacht. Hij waarschuwde al in de jaren 70 voor de nadelen van ongeremde economische groei en de schade die die zou toebrengen aan het klimaat en sociale gelijkheid. Die boodschap was niet altijd even welkom in een tijd waarin het neoliberalisme hoogtij vierde. "Zijn denken wordt eigenlijk nu pas op waarde geschat, in onze tijd waarin allerlei problemen spelen in de economie en het klimaat, die hij al lang tevoren had voorzien," aldus Joost Hengstmengel van de VU. "Zijn werk zat teveel op het grensvlak van ethiek en economie, waar veel harde economen moeite mee hadden." Voor Bob Goudzwaard moest ethiek juist in het hart van de economie staan.   Zijn economie van het genoeg kreeg later de bijnaam 'consuminderen'. Zelfs zijn eigen notitieblaadjes waren dichtbeschreven, om geen papier te verspillen. "Hij was helemaal niet iemand die voor enorme karigheid pleit. Je mag best een aangenaam leven leiden, maar als je kleding hebt, voedsel, een huis en een auto voor de deur, dan is het een keer genoeg. Dus door altijd maar meer en groter te willen, doe je eigenlijk een onverantwoord beroep op wat er op de aarde voorhanden is aan middelen, grondstoffen en menskracht."   Luister de aflevering van Wat blijft over Bob Goudzwaard via NPO Luister of https://lnkd.in/ejG5fBJj

“Psychiatrische patiënten hebben vaak geen familie, of hebben er een slechte band mee.” François legt de moeilijke relatie met zijn familie uit, veroorzaakt door zijn psychische problemen. "Mijn hele leven wilde ik op mijn vader lijken. Maar op een dag zei ik tegen hem: 'Pa, ik weet dat ik de mislukking van je leven ben.'" Dit gevoel drukt zwaar op hem, maar ook vanaf de andere kant kan de familieband als zwaar worden ervaren. Familieleden ervaren vaak verdriet, angst, machteloosheid en frustratie. Ze maken zich zorgen over de toekomst en het welzijn van hun dierbare. De documentaire Sur l’Adamant toont de dagelijkse realiteit van patiënten als François en verzorgers binnen een dagcentrum. Het laat zien hoe belangrijk het is om menselijkheid en respect te behouden in de zorg voor mensen met psychische problemen. Bekijk de 2Doc Sur l’Adamant hier: https://lnkd.in/eJgjt2a5